Noors jachthuis

Van afstand ziet het Noorse jachthuis er al indrukwekkend uit. Maar als je binnenkomt is het overweldigend. Na jaren achteloos voorbij te zijn gereden belanden we onverwachts bij de voormalige jeugdherberg ‘De Kleine Haar’ in het buitengebied van Gorssel. Misschien kent u de locatie wel, als u van Gorssel naar Bathmen rijdt. De plek van deze jeugdherberg vind ik overigens wel vreemd, het oogt zo eenzaam en verlaten in het buitengebied. En ik noem het nog steeds jeugdherberg, maar mogelijk is die term achterhaald. Tegenwoordig luidt de overkoepelende landelijke naam ‘Stayokay Gorssel’ en is iedereen van harte welkom.

Vorig jaar deden mevrouw Bombeld en ik een bijzondere ontdekking, na een wandeling over het landgoed ‘Kring van Dorth’ hadden we zin in koffie. En om nu zomaar bij het kasteeltje aan te bellen met de vraag of de koffiepot op het vuur gezet kan worden gaat natuurlijk veel te ver. We besluiten op goed geluk een stukje door te lopen naar de jeugdherberg. De website geeft aan dat er ontbeten kan worden en dat aan het einde van de dag een warme maaltijd gemaakt wordt. Dan moet een kopje koffie tussendoor toch niet echt moeilijk zijn.

Tussen de weilanden en bomen wandelen we richting een groot en zeer robuust gebouw. Aangekomen zien we rechts naast het jachthuis enkele bijgebouwen, ingericht als slaapvertrekken. Achter in het bos stuiten we op tien zeer moderne wikkelhuisjes. Dit zijn kleine compacte hutjes met vier slaapplekken en een volledige glazen achterwand die een overweldigend uitzicht biedt over de achterliggende weilanden. We zijn compleet verrast. Midden tussen de huisjes in het bos ligt een grasveld. Hier komen de gasten ’s avonds samen en brandt een kampvuur. In het hoofdgebouw, het Noorse jachthuis, drinken we koffie.

Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder. Hoe zou het eten zijn op deze locatie? Met een stel vrienden besluiten we de proef op de som te nemen. Een menukaart is er niet en wat tijdstip betreft hebben we niets te kiezen. Om zes uur staat het buffet klaar en kunnen we aanschuiven. Er is een soepje vooraf, er is vlees, groente en rijst en een dessert. Kortom, het is eten wat de pot schaft. En die pot heet vandaag ‘Indiaas buffet’. De prijs is er overigens ook naar, het driegangenmenu kost 21 euro per persoon. De kwaliteit is niet haute culinair, maar het smaakt allemaal prima. De eetzaal in het robuuste houten gebouw oogt indrukwekkend. Boven ons hangen gigantische lampen gemaakt van geweien, er is een enorme open haard en daarachter zit een serre met panorama-uitzicht over het terrein.

De accommodatie was geweldig, we keken onze ogen uit. Een avondje aanschuiven bij Stayokay was een bijzondere belevenis.