Sam (7) zamelt honderd euro in voor kinderboerderij

ZUTPHEN - Op kinderboerderij De Schouw in Zutphen word je met geknor begroet. Het klinkt tevreden, alsof beide varkentjes al weten dat er goed nieuws aan zit te komen. Goed nieuws in de persoon van Sam Smits, zeven jaar, leerling van de Prins Claus School. Daar stapt ook hij het terrein op, samen met vader, moeder en broertje Dexx. “Dat schrijf je met twee x-en”, geeft hij de verslaggever mee. Terwijl Dexx enthousiast op een pauw afrent, neemt Sam plaats aan een picknicktafel om zijn verhaal te doen. Anne Derksen, een van de twee beheerders, komt erbij zitten. Zij wil het vanzelfsprekend ook horen.

Door Sander Grootendorst

“Oma vertelde dat de kinderboerderij niet meer genoeg geld heeft”, begint Sam. “Toen dacht ik: dan ga ik spullen verkopen om geld op te halen.” De ouders van moeder Lisette hebben een dierenwinkel in Zwolle. Ze voorzagen Sam van een voorraadje zonnebrillen-in-visvorm en sleutelhangers met katjes erop. Die sleutelhangers heeft hij bij zich, hij laat ze aan beheerder Anne zien. En ook alvast de cheque, die door zijn moeder is gemaakt. Die gaat hij straks aan Anne overhandigen. Honderd euro heeft Sam al ingezameld. “Zo! Super nice!” roept Anne uit.

Sam benadrukt dat hij nog maar pas van start is gegaan. “Ik wil tot 30.000 euro zien te komen.” Zijn moeder lacht. “Alle stapjes zijn meegenomen. Hij is er heel erg druk mee. Hij trommelt iedereen op. Ook op school en op de BSO weten ze er al van. En hij is helemaal zelf op het idee gekomen hè!”

Het door Sam genoemde streefbedrag is hem door zijn oma ingefluisterd. Die had gelezen dat De Schouw dertig mille nodig heeft om te kunnen voortbestaan. Anne: “Gelukkig gaat het inmiddels weer de goede kant op. Maar we kunnen altijd bijdragen gebruiken, het onderhoud gaat natuurlijk gewoon door, alles kost geld.”

Als Sam uit school komt, gaat hij op pad voor de inzameling. “Niet elke dag, maar wel vaak. Ik ga de deuren langs. De mensen willen meestal wel wat kopen. Alleen mijn buurmeisje Sanne heb ik een gratis sleutelhanger gegeven.” Hij laat het aan de kopers over welk bedrag ze willen betalen. De richtprijs is twee euro. Anne wijst op de mogelijkheid om op de kinderboerderij zelf wat sleutelhangers voor de verkoop achter te laten. Bij de voederautomaat is een sponsorhoek ingericht. Sam gaat akkoord.

De kinderboerderij is een van zijn favoriete plekken. “Je kunt er leuk spelen en ik heb met papa, mama, opa en oma een keer de geitjes eten gegeven. Oma is een beetje ziek, ik wil met haar graag naar de kinderboerderij.”

Of Sam al eens op woensdagmiddag is geweest, bij het konijntjes knuffelen? Nee, nog niet. “Je bent welkom!” zegt Anne. “We zijn ook langzaam maar zeker weer bezig om activiteiten met de scholen op te zetten. Komende zaterdag staat in het teken van dierendag en daarna gaan we Halloween vieren met een spokenjacht.”

Maar nu eerst het officiële moment: de overdracht van de cheque. Niet alleen symbolisch – de honderd euro in klinkende munt zit er meteen bij. 

Als getuigen worden de schapen opgeroepen. “Even rammelen met het bakje met brokjes, dan zijn ze er zo”, zegt Anne als de schapenweide is bereikt. Ook de kippen zijn er als de kippen bij. Sam glundert bij zoveel aandacht. Ere wie ere toekomt.

De schapen spreken een woordje mee: Bèèèh! Als dank voor de brokjes. En het lijkt net of ze extra blij zijn door het mooie initiatief van Sam Smits.