Drumschool Han Neijenhuis treedt toe tot Popcollege Zutphen
Algemeen‘Niet van de boekjes en het keurslijf’
Door Eric Klop
ZUTPHEN – Het eerste overleg vond plaats nét voor de lockdown. Direct al was er het gevoel dat het zou lukken. Maar hoe pak je dit zakelijk aan? Hoe zit het met de lesgeefplek? En een van de twee geeft toch zijn eigen winkeltje op. Met de coronacrisis op z’n dieptepunt volgenden meerdere gesprekken om diverse puntjes op de i te zetten. En Toen Luuk Nengerman op 2 juni jongstleden de deuren van zijn Popcollege Zutphen weer kon openen was de fusie met Drumschool Han Neijenhuis een feit.
Het kwam Han Neijenhuis niet slecht uit. Zijn drumschool, sinds 2012 gevestigd in de tot studio omgebouwde schuur achter zijn woning in Leesten, groeide danig uit z’n jasje. “Met wekelijks zo’n veertig leerlingen liep het uit de hand”, zegt de 57-jarige Zutphenaar. “School en privé dwarrelden steeds vaker door elkaar heen. Best gezellig, maar…. Toen kwam mij ter ore dat Luuk een nieuwe drumdocent zocht. We zijn gaan praten en er bleek een klik. Popcollege Zutphen is een muziekschool die mij aanspreekt. De docenten leren de cursisten niet zozeer een instrument te bespelen, maar maken van hen een muzikant. Met vooral expertise vanuit de praktijk.”
Luuk Nengerman, 26 pas, knikt. Popcollege Zutphen is niet van de boekjes en het keurslijf. “Het gaat erom wat een leerling wil. Dat proberen wij in te schatten. Auditief, visueel, wie is hij, waar gaat haar belangstelling naar uit? Er dient zich genoeg talent aan, dat soms doorstroomt naar het conservatorium of hoge ogen gooit tijdens bijvoorbeeld The Voice of Holland. Maar drie akkoorden blues? Doen we ook! Zodat de leerling altijd met een lach naar huis gaat. Zelfs ‘valszangers’ of à-ritmische drummers zijn hier welkom. De lol in muziek maken staat voorop. Uitleven van een passie, ongeacht het niveau.”
De directeur is dan ook blij dat hij opnieuw een uitvoerend popmuzikant aan zijn docentenstal heeft kunnen toevoegen. Weer iemand erbij die op de bühne het klappen van de zweep kent als het gaat om elektrische-, akoestische- en basgitaar, piano, zang, contrabas of drums en zijn of haar kennis van de popcultuur ook nog eens kan overbrengen.
‘Relatief laat’
Met Han Neijenhuis, die pas op zijn dertiende, - “dus relatief laat” -, met drummen begonnen, zit dat wel snor. Lesgeven doet hij veel langer dan die acht jaar achter zijn huis. “Sinds de jaren ’80. Her en der. Een beetje hap snap.”
Op het podium beroert hij al meer dan veertig jaar de trommels en bekkens. Han weet het nog goed: “In februari 1979 had ik mijn eerste echte optreden. Met de Brummense rockband Blackbury Accident. Het concert begon met ‘Can’t get enough’, van Bad Company.” Vervolgens sloeg hij onder andere zo’n twintig jaar de trom in de Zutphense coverformatie Poundcake, waarvan ook topproducer Gordon Groothedde deel uitmaakte, en was hij drummer bij bluesband The Veldman Brothers. Bovendien ging Neijenhuis meermaals op tournee met de Amerikaan Tony Spinner, ooit zanger/gitarist van het legendarische Toto.
Over een klik gesproken. Die was er tussen directeur en drumdocent in zekere zin ook als het om de band Toto gaat. Je loopt ermee weg of verafschuwt het. Voor Luuk Nengerman geldt klip en klaar het eerste. Timmert als uitvoerend muzikant aan de weg als gitarist van de tributeband Touch of Toto. Maar niet de afgelopen vier maanden. Bovendien actief in formaties die André Hazes en Marco Borsato een warm hart toedragen miste hij tot dusver zo’n 75 optredens. En dan was van medio maart tot begin juni ook nog eens zijn Popcollege, met tien docenten voor circa driehonderd leerlingen, op slot.
“Maar niet buiten bedrijf”, benadrukt de jonge directeur. “We zijn zoveel mogelijk online les gaan geven. Ik bereidde dit voor nog voordat premier Rutte bekendmaakte dat het land deels plat ging. Het regelen van zowel de techniek als de communicatie was een uitdaging. Maar het is gelukt, hoewel de crisis ons leerlingen heeft gekost. Voor kids van 15 zijn digitale lessen geen probleem, maar voor pensionado’s is dat andere koek. Inmiddels zitten we qua leerlingenaantal echter weer op het oude niveau. Een kwestie van goodwill, denk ik.”
Han Neijenhuis zat in hetzelfde schuitje. Ook hij doceerde, nog op zijn oude stek, regelmatig online. “En dat op mijn oude dag”, lacht hij. Maar wat is hij blij dat het muziekonderwijs, uiteraard met inachtneming van de RIVM-protocollen, is genormaliseerd. Er gaat immers niets boven ‘ live’ lesgeven. Sinds 2 juni, de dag van de heropening, als werknemer van Popcollege Zutphen.
“Niemand van mijn leerlingenbestand is omwille van corona of verhuizing afgehaakt”, meldt de drumdocent die meteen ook heeft ervaren dat het sociale aspect van zijn nieuwe werkomgeving hem extra vleugels geeft. “Drumles in mijn studiootje was hartstikke leuk, maar dit biedt nieuwe opties. Zo wordt een lesdag vaak afgesloten met een gezamenlijke maaltijd, om de beurt verzorgd door een van de docenten. Dan praat je na, hetgeen je blik verruimt. Daarnaast komt in deze veelzijdige muziekschool de popcultuur meer tot zijn recht. Gitaristen, zangers, toetsenisten, bassisten en drummers in de dop ontmoeten elkaar, zodat ze wellicht samen gaan spelen. Schitterend om dat van nabij mee te kunnen maken. Zo weet je als docent nóg beter waar je het voor doet.” Directeur Luuk Nengerman beaamt: “Deze fusie kent alleen maar winnaars.”
Meer weten over het laagdrempelige popmuziekonderwijs in het voormalige regiokantoor van de Keuringsdienst Van Waren aan De Stoven 22? Check de website.
