Insluiten en uitsluiten

Insluiten en uitsluiten

Een jongen met blauw haar en de vrolijke naam Ziggy maakte furore in 'The Voice' en zette zijn geboorteplaats Zutphen en passant als homofobe stad op de kaart. Dat geeft te denken. In Amsterdam heb ik me doorsnee en kleurloos gevoeld zónder genderdysfore gevoelens en met mijn duidelijke voorkeur voor het zwakke geslacht, maar dat wil niet zeggen dat ik me thuis voel in een stad die mensen uitsluit op basis van seksuele voorkeur of andere ongeregeldheden zoals een opvallende huidskleur of het niet aanhangen van de antroposofie.

Films for Thoughts
Ik was juist aangenaam getroffen door een nieuw initiatief achter de Jugendstil gevel van Luxor : Films for Thoughts. De Libanese historicus Fadi el Tofeili wil samen met stichting Buddy to Buddy mensen maandelijks aan het denken zetten over thema's als identiteit, de vlucht vanuit een land in oorlog en het opbouwen van een nieuw leven aan de andere kant van de wereld.
In de middeleeuwse gewelvenkelder kon het publiek naderhand in gesprek met filmmaker Wael Kadlo. Hij had zichzelf blootgegeven in een persoonlijke film, belichtte de revolutie in Syrië en betoogde dat hij om de revolutie te begrijpen eerst zijn eigen revolutie onder de loep had moeten nemen; de strijd binnen zijn eigen familie.
Het publiek was geraakt. Je denkt ruimdenkend en invoelend grenzen te overschrijden, redelijk content met jezelf en je goede inborst. Je stapt binnen, gereed om een andere cultuur te leren begrijpen en de getoonde thema's blijken ineens griezelig herkenbaar.
Zo slaagde Kadlo erin om de afstand tussen hem en het publiek te minimaliseren.

Open ateliers
De dag daarna verdwaalde ik op het industrieterrein. Braakliggende grond, Heras hekwerken en desolate gebouwen van grijze baksteen strekten zich uit onder een strakblauwe herfsthemel. In het meest onaantrekkelijke gebouw stond ik plotseling oog in oog met de mal van Ida Gerhardt. Ik schrok, alsof ze postuum verhaal bij me kwam halen omdat het mij aan liefde voor haar poëzie ontbrak. Naast haar keken een dozijn koppen van klei me indringend aan. Een glasblazer toonde zijn roodgloeiende kunsten en een paar panden verderop werd ik geraakt door het fenomenale licht in de schilderijen van Linde Leijh.
Zutphen op zondag, overal leken deuren uitnodigend voor me open te zwaaien. Wat een warm gevoel om je overal welkom te weten. Geldt dat voor iedereen of alleen als je aan vertrouwde kenmerken voldoet?
Daarover oordelen kan enkel in generalisaties. Om met Kadlo te spreken, de revolutie begrijpen kan alleen als je eerst bij jezelf te rade gaat. Samen maken wij de stad. Los daarvan ben ik wel benieuwd hoe de pieten eruit zien komend weekend.