Column Paul Bombeld - Kernenergie

Kernenergie

Het Cleantech Center in Zutphen organiseert samen met de Cleantech Regio een lezing over duurzame kernenergie. Duurzaam? Ik heb toch altijd gedacht dat het duizenden jaren duurt voordat het afval van kerncentrales is vergaan. Ik ben dan ook benieuwd wat ik deze vrijdagmiddag te horen krijg. Mijn duurzame fiets -zonder accu- parkeer ik aan de achterkant van de Broodfabriek op de stoep. Er zijn hier wel heel weinig parkeerplekken voor milieuvriendelijke tweewielers. Dat is ook bijzonder.

De zaal is goed gevuld, meer dan 100 belangstellenden willen het verhaal van Jan Leen Kloosterman, hoogleraar kernreactorfysica bij de universiteit in Delft, wel eens horen. De categorie 'boze witte man van boven de 50' is zwaar oververtegenwoordigd en ik hoor daar inmiddels bij. Het vrouwenquotum wordt vanmiddag niet gehaald en van LHBTI heb ik niet zoveel verstand. En zo heeft u in een paar zinnen een beeld van wie er op zo'n onderwerp afkomen.

We gaan van start met de hete hangijzers van een inmiddels ver verleden vol ontploffende kerncentrales, Tsjernobyl en onmogelijk kernafval. De hoogleraar hoort het allemaal rustig aan en relativeert. Dat was het verleden met kernfusie, maar op dit moment wordt in Delft volop gewerkt aan kernsplitsing. En dat is heel iets anders. Afval is er nauwelijks en met dit systeem kan zelfs het oude radioactieve afval moeiteloos worden opgeruimd. Het geheim zit hem in de wijziging van uranium in een watergekoelde reactor naar thorium in een gesmoltenzoutreactor. En dat thorium kunnen we overal vinden, zelfs op het strand van Ameland. Dus in grote paniek direct 'kernenergie Nee' roepen is achterhaald.

Maar er is ook nog één minpuntje: Het systeem werkt wel, maar het noodzakelijke onderzoek duurt nog tien jaar. Veiligheid en zo, het kan gewoon niet sneller. Maar dat is volgens de hoogleraar geen probleem. We kunnen rustig doorgaan met zonnepanelen en windmolens. Alleen moeten we ons wel realiseren dat we het daarmee niet gaan redden. Op windstille en zwaarbewolkte dagen gebruiken we ook energie. En die moet dan toch ook ergens vandaan komen, want steenkool, aardgas en olie gaan verdwijnen. Dan biedt kernenergie de oplossing. En er zijn dan ongelofelijk grote hoeveelheden kernenergie beschikbaar, precies op de momenten dat wij dat nodig hebben. Gelukkig maar, want als op een koude winterdag de zonne-energie plotseling op is, is het land te klein.

En tenslotte nog een belangrijk pluspunt: Over CO2, fijnstof of wat dan ook hoeven we het niet te hebben, want kernsplitsing is een zeer schoon proces. Kort samengevat, het minste aantal doden per kilowattuur.

De uitleg was duidelijk, voor deze zaal is de bouw van nieuwe kerncentrales acceptabel. Jan Leen Kloosterman heeft zijn verhaal over de toekomst van kernenergie uitstekend verwoord. Het is een inspirerende middag.