Column Henrieke Schoonekamp - Post

Post

Altijd als ik via de voordeur mijn huis binnenloop kijk ik eerst naar beneden. En als ik dan niet meer zie dan een deurmat, kijk ik achter de deur of daar iets ligt. En als daar dan iets ligt stijgt mijn humeur met tien punten. Post. Ik vind het fantastisch. Een kaartje of een brief, echt blij word ik er van. Het is iets ouderwets waarvan ik hoop dat het nooit zal verdwijnen. Niet zolang ik er ben in ieder geval. Een appje of mailtje sturen is makkelijk en snel en ja ook leuk. Maar er gaat toch niks boven echt papier met pen daarop geschreven en een prachtige echte postzegel.

Ik stuur ook veel kaartjes. Heerlijk om in de winkel een stapel uit te zoeken voor de mensen die ik een kaartje sturen wil. En dan m'n best doen om echte postzegels te vinden, dat valt nog niet mee. Ze worden echt nog wel gemaakt, maar lang niet overal verkocht. Ik ben absoluut geen verzamelaar, maar vind wel dat een mooie zegel een kaartje echt afmaakt. Het schrijven van de kaartjes, ook zo leuk. Iets persoonlijks, iets liefs, om iemand sterkte te wensen of gewoon zomaar. En dan de wandelgang naar de brievenbus. Ook dat valt niet meer mee tegenwoordig, er zijn er heel veel verdwenen in Zutphen. Maar ik heb de laatste dappere oranje brievenbussen gevonden. En als dan de kaarten daarin verdwenen zijn, is het wachten wanneer ze aankomen bij de ontvangers.

Op plekken met veel toeristen hangen veel kaarten in de winkels. Aan de Spaanse kust, in Scheveningen, maar ook gewoon in Zutphen. Worden die nog wel gekocht en verstuurd? Ooit stuurde iedereen kaartjes vanaf het vakantieadres, tegenwoordig doet bijna niemand dat meer. Als ik op reis was deed ik wel mijn best om familie kaarten te sturen, maar ik kwam vaak op plaatsen waar zeker geen brievenbussen waren.

En toen ik ziek werd, toen kreeg ik heel veel kaarten. Echt honderden. En die heb ik allemaal nog, ingeplakt in boeken. Soms, als ik me niet zo goed voel, dan lees ik ze nog eens door. En dan voel ik mij vaak wat beter. Want hoe klein ook, zo'n kaartje is toch door de verzender voor mij uitgezocht en die persoon heeft er een mooie tekst op geschreven. Die heeft een postzegel gekocht en geplakt en is toen met dat kaartje naar de brievenbus gelopen. En dat allemaal voor mij. Zo lief!

Ieder poststuk is toch echt een cadeautje. Behalve dan die parkeerboete die op de mat viel…