Column gedichten Mas Papo - Rondje Zutphen

Rondje Zutphen

Nog drie weken en dan zwaai ik af als stadsdichter. Zoals gezegd ga ik graag door de stad. Fiets een rondje bruggen of loop een rondje Zutphen. Altijd met een spiedende blik, als een nieuwsgierige vogel, op zoek naar nieuwe indrukken. En dat is niet moeilijk. Een paar weken ga ik nog zo rond als stadsdichter. Maar altijd zal ik zo blijven gaan als dichter. Er is zoveel te zien en te ontdekken. Ook dat is al eens eerder gezegd. Niet alleen in het centrum van de oude stad, ook daarbuiten, sporen van een ver verleden en de rivieren natuurlijk. De IJssel, maar ook de Berkel die voor Zutphen zo veel heeft betekend.
Als mijn vrienden de Poortersklok horen luiden, vertel ik het verhaal van de tijd dat men binnen moest zijn. Ik laat hen de rechte straten van de Nieuwstad zien. Leg ze uit dat je, als je naar Zutphen komt, altijd een stuk binnendoor moet rijden. En dat ik daar zo blij mee ben, een bezinningsweg, van de grote weg altijd een stuk weg om tot rust te komen.

Het zijn de huizen met de namen
de deuren met de grote knoppen
het schuiven van de halve ramen
die mij doen denken aan tijden
dat paarden karren trokken

en als ik staar naar de lucht
zie ik hetzelfde blauw als zij
die op de bok waren
en tuurden terwijl de keien kletsten
onder hoeven en karrewiel

de klokken slaan en wij weten
dat we binnen moeten zijn
zoals de poorters eeuwen terug
en het water ziet het aan

de weg naar huis is de lift
die mij langzaam naar boven duwt
en mij laat vergeten
wat er gaande is

het is een rondje door de stad
die mij twee jaar was toevertrouwd
en mij bij zal blijven

ik verlang naar elke dag.

Mas Papo