Column gedichten Mas Papo - Ontmoeting

Ontmoeting

De eerste keer zag ik hem achter zijn kraam op de braderie van het kleine dorp waar wij op dat moment verbleven. Eenmaal in de week, in de zomerperiode, was er een braderie. Winkeliers zetten kramen voor hun winkel en breidden zodoende hun winkel uit. Maar ook de plaatselijke pottenbakkers en andere oude ambachtslieden stonden er. Hij had een eenvoudige kraam. Enkele affiches, folders en boeken lagen er netjes op uitgestald. Hij deed aan rondwandelingen in de natuur. En tijdens die rondwandelingen vertelde hij niet als een volleerd boswachter over de achtergronden van alles, maar bezong in gedichten het gevoel dat hij voor de natuur had.

De tweede keer zat ik bij hem thuis en sprak met hem over poëzie en aanverwante zaken. Wij waren op de braderie aan de praat geraakt en ik had een spiegel met een geëtste tekst erop gekocht, maar kon die niet meenemen. Hij nodigde mij toen uit om die de volgende dag bij hem thuis op te halen.

Daar loop je dan zo tussen
alles dat bloeit en naamloos is
de eindeloze struiken langs
de paden anders verkend
en in gloed gezet
door jouw grenzeloze
verbeeldingskracht waan ik me
elders en in tijdloos -vak.

Nu zit ik hier en luister en vertel
het huis nu permanent bewoond
de tuin in orde
en hoor als jij vertelt
hoe het is om hier te wonen
de dagen af te wachten
wetend dat het ook morgen kan
gebeuren omdat het leven oneindig is
zonder haast of ander opgejaagd
gevoel. De bomen ruisen evenzo
de struiken doen mee alsof het
alles een is hier en doen me
even vergeten
wat er zoal aan de hand is.

Mas Papo