Column Henrieke Schoonekamp - Dag Karel

Dag Karel

Hij werd ziek. Dus langs de dierenarts. Een antibioticakuurtje volgde, maar hij werd niet beter. Dus nog een kuurtje. Uiteindelijk een aantal prikken. Maar ook dat hielp niet. Alles, echt alles, hebben we er aan gedaan om Karel weer op de been te krijgen, de lieve dierenartsen van Dierenartsenpraktijk Barendrecht en ik. Of liever gezegd om hem weer op zijn vier pootjes te krijgen. Maar het mocht niet baten. En dus kwam ik voor de onmogelijke beslissing om hem in te laten slapen. Onmogelijk, omdat het zo tegen het gevoel in gaat en konijn niet praten kan of hij dit echt wel wil. Maar het was wel duidelijk dat hij geen konijnwaardig leventje meer kon leiden. En dus moest ik hem wel laten gaan. Konijn Karel.

Nou kan ik heel volwassen zijn enzo en ook best stoer hoor. Maar als een konijn doodgaat, dan kun je me opvegen. Als ik een dood aangereden konijn langs de weg zie liggen ben ik al van slag. Maar als een huisvriend doodgaat, dat doet echt pijn. En zeker Karel. Hij was nog te jong om dood te gaan, hij had nog heel veel zonnebloemen om moeten knagen in mijn tuintje, nog vaak languit moeten liggen voor de kachel en gewoon nog jarenlang konijnenstreken moeten uithalen en voor het hekje in de tuin zitten kijken naar wie er allemaal langskomt. En daar zo af en toe eens over schrijven in deze krant. Hij was niet zomaar een konijn, hij was Karel. Mijn konijn Karel, die me opwachtte en blij was als ik thuiskwam of wakker werd.

Iedereen weet het op het moment dat een huisdier in huis wordt gehaald: de kans is zeer groot dat het beestje wordt overleefd. Tenzij je een papegaai of schildpad in huis haalt. Maar de meeste honden, katten, en konijnen worden overleefd. En altijd als zo'n konijn naar de konijnenhemel vertrekt, weet ik zeker: nooit meer een nieuw konijn, dit wil ik nooit meer meemaken. Maar ja, een konijnloos leven, dat past niet bij mij. En Karel had nog een vriendinnetje, zij zit nu alleen. En zij is behoorlijk chagrijnig, want konijnen zijn niet solitair, die hebben een maatje nodig. Dus ja, er komt een andere kerel in huis. Nog even wachten, want Karel is niet te vervangen en de nieuwe man des huizes moet wel een eerlijke kans krijgen.

Karel wordt nog teveel gemist, het is te stil in huis. De zonnebloemen groeien, eindigen niet in zijn bekkie. Dag Karel.