Column Henrieke Schoonekamp - Telefoongids

Telefoongids

Een enorme klap hoor ik in de gang als ik op maandag in de woonkamer ben. Het beloofde onweer is het niet, want er is geen wolkje aan de lucht. Nieuwsgierig geworden loop ik de hal in en zie dan dat de telefoongids weer is bezorgd. Ieder jaar meld ik op de site dat ik geen telefoongids meer wil, maar hardnekkig blijft de gids jaarlijks op de mat vallen. Ik raap hem op en kijk er een beetje verbaasd naar. Het is de telefoongids en de gouden gids inéén en eigenlijk is het maar een dun gidsje. "Laatste editie" staat er op de voorzijde. Echt? Heb ik hier een bijzonder exemplaar op de mat gevonden?

Gooi ik andere jaren de telefoongids meteen bij het oud papier, nu blader ik deze toch even door. En zie dat er zowaar een soort van voorwoord in staat waarin wordt uitgelegd dat dit na 140 jaar toch echt de allerlaatste telefoongids is en dat ze enkel nog online verder gaan. Groot gelijk. Ik zal de telefoongids ook niet missen, als ik een telefoonnummer nodig heb dan zoek ik inderdaad online. Maar nu de gids zo voor me ligt, kijk ik toch even of ik er zelf in sta. Niet dus. Mijn ouders ook niet. Ik zoek vrienden op, maar ook die staan niet in de gids vermeld met hun naam en telefoonnummer. Geen wonder dat die gids zo dun is!

En toch word ik er een beetje nostalgisch van, die laatste gids voor m'n neus. Heb er als puber vaak in gebladerd om wel telefoonnummers op te zoeken en volgens mij stond iedereen er toen ook nog gewoon in, tenzij men een geheim nummer had. Mijn halve klas woonde in Brummen en Eerbeek, maar die stonden niet in onze telefoongids, heel lastig. Dat was de tijd dat ik m'n vriendje moest bellen terwijl mijn ouders in de kamer zaten. Met een vast toestel bellen dus. En dan maar hopen dat je zijn moeder niet aan de telefoon kreeg… Ja, ik was puber net voordat de mobiele telefoon echt normaal werd. Voel me meteen heel oud met die nostalgische gevoelens.

"Blader en zoek gerust nog verder in dit unieke laatste bewaarexemplaar" staat nog vermeld in de gids. Ik blader er nog even doorheen. Maar ik heb beter leesvoer in de kast staan. En dus gooi ik voor de allerlaatste keer een telefoongids in de oud papierdoos. Dag nostalgie.