Column Henrieke Schoonekamp - Griep

Griep

Afgelopen zaterdagmiddag had ik de eer om aan tafel te mogen zitten bij het Zutfens Platvorm. En ik kreeg daar onder andere de vraag of ik altijd weer een onderwerp weet voor de column en of ik de columns op voorraad heb liggen. Dat onderwerp, dat is vaak zo gevonden. Zit vaak in kleine dingen. Zo weet ik goed hoe het Luxor theater er uit ziet, maar dat er zo'n prachtige kelder onder gebouwd is, dát wist ik dan weer niet. En die columns, die heb ik niet op voorraad liggen. Dat zou ik eens moeten doen, dat weet ik ook wel. Tot dusver gaat het al bijna vijf jaar goed. Zelfs die keer dat ik op maandagavond met de ambulance in het ziekenhuis werd afgeleverd na een auto ongeluk. Bleek gelukkig mee te vallen en op dinsdagavond had ik met hersenschudding en al in ieder geval een goed onderwerp om over te schrijven. Daar leerde ik niet van overigens. Nog steeds stond er geen column klaar. Terwijl ik toch genoeg redenen kan bedenken waarom het een keer een week niet zou lukken. Een keer goed ziek worden ofzo...

Helemaal fit was ik niet afgelopen zaterdag. Op het toilet zag ik m'n eigen gelaatskleur of beter gezegd het gebrek aan kleur op m'n snuit. Ik was de hele week al niet fit en erg moe, maar als ik zaterdag naar huis loop gaat het mis. De afstand lijkt wel honderden kilometers, zo zwaar zijn mijn benen. Eenmaal thuis plof ik op de bank en lukt het nog net om me af te melden voor een verjaardag die avond waar ik heel veel zin in had. Als ik m'n ogen weer open doe is het twee uur 's nachts en is het duidelijk. De griep heeft ook mij te pakken.
En goed ook. Met alle symptomen erbij. Werken lukt dus niet, mezelf fatsoenlijk aankleden is al een onmogelijke opgave. Dus ik slaap, hang op de bank en staar voor me uit zonder te begrijpen wat ik zie. Alle vier de afleveringen van "Wie is de Mol" terugkijken lukt niet, op dit moment te ingewikkeld. Ben inmiddels wel op de hoogte over wie de Luizenmoeder is en hoe het lied van Juf Ank gaat. Ben ik toch een keer bij met een nieuwe hype.
En die column hè. Die moest ook weer op papier. Ik wou deze week wel heel erg graag dat ik er nog eentje had liggen die ik zo weg kon sturen naar de redactie. Maar die had ik niet… Dus zat er niks anders op dan gewoon achter de laptop te kruipen en te tikken in plaats van te slapen.

Heb ik er nu dan van geleerd en ga ik er voor zorgen dat er een reservecolumn klaar staat? Nee. Want het is toch weer gelukt… Nou nog even beter worden :-)