Column gedichten Mas Papo - Winkels

Winkels

Vrijdagavond koopavond. Het is stil in de stad. Het is wachten op klanten. Ligt het aan de vrijdag? Een week gewerkt en dan ook nog de kou in. En parttimers kunnen overdag. Of is de mens verzadigd? Is donderdag een betere avond? Of concentreren op wat extra koopzondagen? Volgens sommigen gaat het weer beter nu de crisis achter de rug is. We hebben een nieuwe regering. Ik ben benieuwd.

Er staan winkelpanden leeg. Hoewel het bij ons in Zutphen nog wel meevalt. Een enkele hoek, een tussendoorpand. Je ziet dat panden ook weer worden bezet door nieuwe winkels. Dat doet weer geloven dat het de goede kant op gaat. Maar misschien moet het allemaal wel anders. De wereld is aan het veranderen. We hebben dat gezamenlijk bedacht. En moeten er nu mee leren leven. Terug naar een paar winkels, winkels met de noodzakelijke spullen en verdere niets? En dat er in de leegstaande panden gewoon weer mensen gaan wonen? Zoals ooit?

Onontkoombare noodzaak

De straten waren leeg
toen ik de stad beliep
het was vroeg en mistig
een stoep werd geschrobd
wat ruiten gewassen
een radio stond aan
ik keek de winkels in
en zag de leegte van vandaag
een toonbank met erachter
de winkelier weemoedig
starend naar de straat
waar de mensen moeten zijn
maar hij weet het
het zijn de tijden van weleer
die hem doen denken
en verlangen

een uitverkoop is daar
men wil niet meer bestellen
men navigeert het beste thuis
tot alles aangeboden wordt
voor halve of halve-halve prijs
nog een keer is het druk
en komen hoop en denken samen
maar de weg terug is als
een omweg naar het zelfde slot
zijn besluit staat vast
onontkoombare noodzaak.