Bewoners Vispoortplein: 'Focus niet op behoud van de Meisjesvakschool maar op ontwikkeling van het gebied als geheel'

ZUTPHEN - De afgelopen jaren zijn ze al vaker bij elkaar geweest. De bewoners van het Vispoortplein en de Korenstraat kennen elkaar en elkaars mening inmiddels goed. Maar door de gemeente, de gemeenteraad en de projectontwikkelaar van de meisjesvakschool voelen ze zich niet gehoord. Het is daarom tijd van zich laten horen, vinden ze. “Wat er tegenover ons komt, is ook ons belang.”

Door Alize Hillebrink

Vorige week stuurden de bewoners van het Vispoortplein en de Korenstraat een brief aan het Zutphens college van B&W en de gemeenteraad waarin ze hun visie uiteenzetten op de ontwikkelingen rond de oude meisjesvakschool, maar bovenal duidelijk maken hoe zij letterlijk en figuurlijk aankijken tegen het oude schoolpand van architect Leliman uit 1921.

“Er wordt al jaren over het pand gesproken, maar ons is nooit wat gevraagd. Geen raadslid heeft ooit contact met ons gezocht. We vinden het nu tijd om óns standpunt naar buiten te brengen.” Het is voor het eerst dat ze de pers benaderen en kiezen daarvoor Contact om hun verhaal te doen. Hierbij benadrukken ze dat ze geen protestgroep zijn. “We willen constructief meedenken met de mogelijkheden die er in het gebied liggen en we willen een plek in het vervolgproces en de besluitvorming.”

Woongenot
Rob Bergman (60), Noortje Schuddebeurs (41) en Cees Verspuij (82), voeren namens de buurt het woord. Ze wonen op steenworp afstand van de oude meisjesvakschool. Cees woont sinds 2015 op de vierde verdieping in ‘de Korenstaete’ en kijkt uit over de IJssel, de kerk, het haventje én op het dak van de meisjesvakschool. En nee, dat laatste is geen mooi uitzicht volgens Cees. Rob en Noortje, sinds 2008 wonend aan het Vispoortplein, kijken vanuit hun huis uit op de oude gymzaal uit eind jaren ‘60. Ook dat is geen fraai gezicht, zeggen ze. “Kijk maar naar buiten, dan weet je genoeg,” zegt Rob. Desondanks woont het drietal met plezier op hun woonlocatie en zien ze kansen om de leefbaarheid te vergroten.

Echter het laatste half jaar viel het de bewoners op dat de discussie over de meisjesvakschool steeds feller werd. “Opeens lijkt iedereen zich ermee te bemoeien, “ zegt Noortje. “Het pand is nooit waardevol gevonden tot nu. Er worden in de gemeenteraad moties aangenomen tot behoud, onlangs werd er nog een motie ingediend voor aanwijzing tot monument.”

De bewoners snappen het niet. “Als buurt hebben we jaren uitgekeken op grote ‘te koop’ borden in de tuin. Het gebouw, dat amper zichtbaar is en al jaren verscholen achter groen, is volgens hen maar in beperkte mate beeldbepalend. “Sterker nog, het deel van het pand wat het beeld bepaalt is het aangebouwde deel dat al jaren op de nominatie staat om te worden gesloopt,” zegt Noortje.

De diversiteit van bewoners in de buurt is groot. ”Jong en oud, mensen met een brede en krappe beurs, huur- en koopwoningen.” Toch blijken de bewoners nagenoeg dezelfde mening te hebben: “De bomen moeten blijven, maar de meisjesvakschool hoeft wat ons betreft niet behouden te blijven. We staan open voor een nieuw gebouw.” Cees verduidelijkt: “De belangrijke oude elementen zoals de boogramen en de gemeentewapens zouden we graag terugzien, maar dat hoeft niet op dezelfde plek als waar ze nu zijn geplaatst.”

Ondertekening en aanbieden manifest
In totaal ondertekenden 49 bewoners van het Vispoortplein en de Korenstraat de uitgangspunten in het manifest dat vorige week werd aangeboden aan het Zutphens college en de gemeenteraad. “Dat is 85 procent van het totale aantal bewoners dat we hebben benaderd,” zegt Noortje. “De andere vijftien procent was niet thuis in verband met werk of vakantie.”

Volgens de bewoners ligt de focus nu volledig op het behoud van het gebouw en wordt er niet stilgestaan bij wat dat voor gevolgen heeft voor de buurt. “Als de gevel blijft, kan niet naar voren worden gebouwd en moet mogelijk gekozen worden voor hogere, nieuwe bebouwing of bomen worden verwijderd, wat ten koste gaat van de parkachtige omgeving en daarmee onze woonkwaliteit,” zegt Rob.

Noortje: “Door restricties aan de voorkant, wordt iedere creativiteit op een mooi en voor de buurt leefbaar en acceptabel gebouw, beperkt. Alle wegen naar een creatieve oplossing die het gebied kan opwaarderen worden nu geblokkeerd. Wij zeggen: Kijk naar de omgeving als geheel. Ons standpunt is: er is méér dan een school. Focus niet op behoud van meisjesvakschool, maar op ontwikkeling van het gebied als geheel.”

Verkeersveiligheid
Een eveneens grote zorg die de bewoners hebben is de onveilige straat. “Auto’s rijden hier vaak met een rotgang door de straat. Kijk maar uit het raam, dan weet je genoeg,” zegt Rob. In de twaalf jaar dat het paar aan het Vispoortplein woont is hun auto is al vier keer in de prak gereden en is er tien keer een auto uit de bocht gevlogen. “Het is een ideale bocht om snelheid te maken, het nodigt uit hard te rijden,” zegt Cees. “Ook de stoepen kunnen veel toegankelijker worden gemaakt.” De bewoners zijn zelfs bereid hun parkeerplaatsen op te offeren om de stoep breder te maken.

Dat de herinrichting van het gebied nu hangt afhangt van het behoud van het pand, vindt de bewonersgroep jammer. “Al die tijd gebeurt er niks. Als wij moeten kiezen dan zeggen we: behoud de bomen en het parkachtige karakter, díe zijn wat ons betreft beeldbepalend. Doe iets aan het verkeer, de veiligheid en toegankelijkheid, en ten derde: voorkom hoogbouw.”