Laatste column gedichten Mas Papo - Afscheid

Afscheid

Niet onverwacht uiteraard, je weet het van tevoren. Na twee jaar is je periode als stadsdichter voorbij en staat je opvolger te trappelen om aan de slag te gaan. Vanaf 6 april 2017 tot en met nu heb ik met veel plezier deze rubriek geschreven. Het was ononderbroken. Ik ben begonnen bij nummer 1, dit is nummer 95. Het zal rustig zijn op de dinsdagmorgen, er hoeft geen kopij meer te worden ingeleverd voor de krant. En dat is jammer, ik vond het altijd fijn en uitdagend om mijn stukje te schrijven, het gedicht te maken en de andere week het gedicht uit te zoeken van die andere Zutphense dichter.

En op donderdag 31 januari, Gedichtendag, de eerste dag van de Poëzieweek, is het zover. De een neemt afscheid, de ander begint aan deze dankbare opdracht. Een groot aantal van mijn stadsgedichten zijn verzameld in de bundel 'Wat mij bezighield', die op de overdrachtsavond in de bibliotheek gepresenteerd wordt en daar te koop is, en later ook in de boekhandel (een beetje reclame mag toch, hè?).

Mijn rubriek in deze krant stopt en dat spijt me. Ik hoop dat u als lezer het steeds met plezier heeft gelezen.

De dinsdagmorgen is een zoektocht
het zoeken naar waar ik
over schrijven wil.

De kranten van een week gestapeld
het nieuws bijeen vergaard
schieten andere gedachten door
mijn hoofd en geven de inspiratie
zo nodig voor het schrijven
een vleug gevoel zindert door
de teksten en de woorden vallen
op papier, terwijl ik schrijf
een laatste keer voor de krant
is een afscheid voor altijd.

Ik heb moeite met afscheid nemen
iets dat is opgebouwd laten gaan
met een dubbel gevoel geef ik
het op het is niet anders dan
het dichten van een vriendschap
waarvan je weet dat die
niet eeuwig duren kan.

Mas Papo