'Deze wetgeving schiet onze droom aan flarden'

Boer Jarno Meulenbeek (34) uit Vierakker gaat woensdag op de trekker naar Den Haag

Door Luuk Stam

VIERAKKER – De emmer is vol. Nee, de emmer is compleet overgelopen. Boer Jarno Meulenbeek (34) uit Vierakker ziet geen andere mogelijkheid. Woensdag sluit hij zich aan bij de honderden boeren die naar het Binnenhof in Den Haag trekken om te demonstreren tegen het nieuwe stikstofbeleid. "Als we nu niet van ons laten horen, dan is dat het doodvonnis van de landbouw in Nederland", zegt hij stellig. "Dit is het laatste redmiddel."

Meulenbeek – mede-eigenaar van een melkveebedrijf met een kleine honderd koeien – leidt de groep die in de nacht van dinsdag op woensdag om half drie vertrekt vanaf eetcafé D'n Olde Kriet in Wichmond. Ook vanuit Varsseveld en Doetinchem vertrekken boeren richting het verzamelpunt in Arnhem. Iedereen staat via apps en Facebookgroepen met elkaar in contact. "Mijn telefoon ontploft zo'n beetje", vertelt de Vierakkerse boer zaterdagmiddag.

Aan de keukentafel aan de Kapelweg spreken we hem en zijn vrouw Esther (34). Dochter Esmee (6) zit in de woonkamer op de bank. Zoon Stijn (1) kruipt rond. Buiten klettert regen neer op het boerenerf. Ruim tien jaar geleden stapte Meulenbeek hier samen met zijn vrouw in het boerenbedrijf van zijn schoonouders. Om een toekomstbestendig bedrijf op te kunnen zetten, was uitbreiding noodzakelijk. Daar bood deze locatie echter geen mogelijkheid voor.
Een uitkomst kwam er in 2012. Een paar honderd meter verderop woonden twee vrijgezelle broers, die met hun boerenbedrijf wilden stoppen. De Meulenbeekjes besloten de stallen en de gronden te kopen met het idee om tijdelijk op twee locaties te boeren en – als er geld gespaard was – op de tweede locatie een nieuwe stal voor al hun koeien te bouwen. De benodigde milieuvergunning was al uitgegeven, maar die is dankzij de nieuwe regels nu weer ingetrokken. Wat een realistisch plan leek, is ineens verworden tot een utopie.

'Op deze manier kun je niet ondernemen'
Daarmee staat de toekomst van dit bedrijf op losse schroeven. "Deze wetgeving schiet onze droom aan flarden", stelt Meulenbeek, die er met zijn hoofd niet bij kan. "Ik vind het diefstal op klaarlichte dag. Alles was in kannen en kruiken. Het is alsof je een nieuwe auto koopt, je rekent 'm af en vervolgens komen ze 'm weer ophalen. En een auto is nog te overzien, maar het gaat hier om een heel bedrijf. Om onze toekomst en die van de kinderen. Op deze manier kun je niet ondernemen."
Het voelt als de genadeklap nadat de verscherpte fosfaatregels eerder al hard aankwamen. Meulenbeek nam afscheid van dertig koeien. "Bij de eerste vijf kun je nog wel een selectie maken", blikt hij terug. "Er is altijd wel een koe waar wat mee is. Daarna doe je gezonde dieren weg. Dat is echt zuur, maar daar hebben we als boeren doorheen gebeten. Dan denk je; er moest iets veranderen, dit is klaar, we gaan weer door. Maar nu… Ik sta open voor verbetering, maar dit is helemaal van het pad af."

Geen rotzooi trappen
Op 1 oktober was hij er niet bij, toen de boeren samenkwamen op het Malieveld in Den Haag. Meulenbeek vreesde voor escalatie. "Want daar ben ik zeker niet voor", klinkt het. "Met geweld los je niks op. Dat zeggen we nu ook allemaal tegen elkaar. Rellen en rotzooi trappen, dat willen we absoluut niet. De vorige keer is het wat dat betreft heel goed verlopen dus achteraf gezien was het jammer dat ik niet gegaan ben."
Dit keer stapt hij wel op de trekker, ook al beseft hij dat andere weggebruikers daar overlast van zullen ervaren. "Je kunt met de bus gaan, maar dat is alsof je bij een inbraak de waakhond in het hok laat zitten en de kippen eropaf stuurt", zo gooit deze boer er nog maar eens een beeldspraak in. "Het zijn onze trekkers die indruk maken. Dat zag je op 1 oktober wel. Zelfs internationaal haalden de boeren het nieuws."

Boerentrots
Het doet de boerentrots opborrelen. De gepassioneerde Meulenbeek werkte als tiener al geregeld bij de boer. Zelf boer worden op de boerderij van zijn schoonouders, dat was een gouden kans. "En we hebben een bedrijf zoals de overheid het altijd wilde", stelt hij. "Het voer komt van onze eigen grond. We voeren geen mest af, we laten zelfs iets aanleveren. We hoeven ook geen tweehonderd koeien te hebben. Een gezinsbedrijf is ons ideaal."

In een poging om dat ideaal te redden, stapt hij woensdagochtend in alle vroegte achter het stuur voor de langste rit die hij ooit op zijn trekker heeft gemaakt. Uiteraard moet die trekker ook op de foto. Daarvoor hangt de Vierakkerse boer eerst de inmiddels bekende actievlag op. "Papa, waarom doe je de vlag verkeerd om?", vraagt de 6-jarige Esmee. Over een antwoord hoeft haar vader niet lang na te denken: "Dit is een noodsignaal."