Louis Lippinkhof: ‘Dit is ontspanning voor mij’. Foto: Alize Hillebrink
Louis Lippinkhof: ‘Dit is ontspanning voor mij’. Foto: Alize Hillebrink

Zutphense Leeuw februari 2019 - Louis Lippinkhof: 'Radio maken doe je voor de samenleving'

Algemeen De Zutphense Leeuw

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense Leeuw is een schriftelijke onderscheiding die Alize Hillebrink namens Contact uitreikt aan deze helden. De Zutphense Leeuw van deze maand is Louis Lippinkhof.

Bij radiozender B-FM worden techniek en Louis Lippinkhof (56) in één adem genoemd. Al 29 jaar werkt hij twintig uur per week als vrijwilliger bij de Zutphense radio-omroep. Of het om geluid, muziek, telefoon, onderhoud of reparaties gaat, Louis staat klaar. 'Ik ben heel veelzijdig.'

Ik ben hier vanaf de eerste uren. We begonnen in de jaren tachtig in de Hanzehof. Het regende en ik liep naar binnen om te schuilen. Daar las ik het bericht dat ze mensen zochten. In een opwelling heb ik me aangemeld. Toen heette het SLOZ, Stichting Lokale Omroep Zutphen. Opgezet door Cees Polderman en Paul Renzen. Het was toen een tv-krant met tv-uitzendingen. Radio was er toen nog niet.

Het is wel bijzonder dat we gestart zijn als televisieomroep en daarna radio zijn geworden. Meestal is het andersom. Twee keer per week hadden we uitzending vanuit de Hanzehof. De montage deden we vanuit de Sterflat bij het oude zwembad. Met een recorder en videoband pendelden we heen en weer.

Het liefst wilde ik filmen, camerawerk doen, maar daar was toen geen plek vrij. In de toptijd van de Hanzehof hadden we 160 medewerkers, alleen al voor de tv waren er 140 man. Allemaal vrijwilligers.

Ik begon met het nieuws op de kabelkrant intikken, een soort teletekst was dat. Dat heb ik een hele tijd gedaan tot ik camerawerk kon gaan doen. Daarna werd ik editor.

Er kwam een vaste lijn waardoor we niet meer heen en weer hoefden naar de Sterflat. Ook konden we camera's aanschaffen. Dat scheelde een hoop montagetijd, want voor één minuut uitzending hadden we éé uur werk! En de presentaties konden we live uitzenden. Voor één uitzending hadden we zes mensen: geluidstechnicus, regisseur, beeldschakelaar, twee cameramensen, presentator en visagist.

In 1990 kwam de radio erbij. En Warnsveld kwam erbij. Toen werd het Stichting Lokale Omroep de Berkelstroom, ofwel B-FM. Wegens verbouwing van de Hanzehof verhuisden we naar de Laarstraat. Dat was in 2000.

Uiteindelijk werd het beeld afgeschaft omdat het te duur werd. Een montagerecorder kostte toen 30 duizend gulden. Tegenwoordig is het allemaal digitaal, in feite goedkoper. Ik ben heel blij dat we nu ook weer beeldwerk doen.

Eind 2018 zijn we terugverhuisd naar de binnenstad. We zitten nu boven café de Deur. Het is krap, maar de huurkosten zijn een stuk lager. Ik vind het hier gezellig. We hebben een leuk team met leuke mensen. Dit is ontspanning voor mij. Ik kan hier dingen doen die ik leuk vind. Ik heb hier zelfs 25 jaar geleden mijn vrouw leren kennen.

Op dit moment werken hier zo'n dertig à veertig vrijwilligers. Je bent afhankelijk van vrijwilligers. We zoeken nog steeds medewerkers voor presentatie en redactie. Elke dag hebben we uitzending van 10.00 tot 12.00 uur, van 19.00 tot 23.00 uur en in de weekenden. Momenteel kampen we met een chronische achterstand qua onderhoud en apparatuur. Het is niet meer up-to-date.

Radio maken is bezig zijn voor de samenleving. Nieuws is nieuws. Of het nou droevig, slecht of mooi is. Nieuws moet gebracht worden. Lokaal nieuws is belangrijk. Iedereen heeft het recht zijn mening te mogen uiten en dat kan via diverse media. En daar hoort een lokale radio/tv ook bij.

We leven nu in een 24/7 maatschappij. Dat is mooi, maar dat maakt het er niet makkelijker op. Iedereen zit vast aan zijn smartphone. Al die berichtjes, soms verlang ik wel eens terug naar vroeger.

Ik treed niet graag op de voorgrond. Ik ben graag actief, maar dan wel achter de schermen.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant