Koster Martinuskerk Warnsveld doet al vijftig jaar aan folkloredansen

VORDEN – Folkloredansen. Het loopt als een rode draad door hun leven. Inmiddels al meer dan vijftig jaar lang. En als het fysieke 'gestel' mee wil werken dan maken Gerrit Harmsen (71) en Gerrie Harmsen-Leunk (70) uit Vorden in de komende decennia als 'danspaar' ook nog deel uit van de Vordense folkloristische dansgroep De Knupduukskes. Want een leven zonder folklore is voor het echtpaar ondenkbaar. Twee weken geleden ontvingen Gerrit en Gerrie voor hun vijftigjarig lidmaatschap tijdens de ledenvergadering een gouden klompje uit handen van voorzitter Anton Wijnbergen van De Knupduukskes.

Door Jan Hendriksen

In de 'klederdracht' waarin ze steevast optreden blikken Gerrie en Gerrit terug op hun vijftigjarig lidmaatschap van De Knupduuskes. Een actieve periode die ze voor geen goud hadden willen missen. "Het heeft ons leven verrijkt. We hebben talloze mensen ontmoet waarmee we bevriend zijn geraakt en waarmee we nog regelmatig contact hebben. En dat is een groot voorrecht." Als begin twintigers werd het tweetal in hun verkeringstijd lid van de Vordense folkloregroep. Ondenkbaar anno 2018. Maar eind jaren zestig van de vorige eeuw werden meer Vordense jongeren lid van De Knupduuskes. "Was dat nu ook maar zo", zo verklaart Gerrit die ook al ruim twee decennia dansleider is van De Knupduukskes. Het was bij voormalig café Lettink tijdens een oefenavond dat Gerrit en Gerrie via een kennis voor het eerst kennis maakten met folkloregroep. "We vonden het beiden direct leuk. Na drie maanden mochten we al mee naar een optreden bij het Groot Graffel (nu GGNet) in Warnsveld. En dat was best wel spannend", zo herinnert Gerrie zich. Nadien zouden er honderden optredens volgen zowel in binnen- als buitenland. Hoeveel precies? Gerrit en Gerrie moeten het antwoord schuldig blijven. Tijdens hun eerste buitenlandse trip naar Duitsland (Bitburg) waren Gerrit en Gerrie nog niet getrouwd. "We hebben toen ook niet samen geslapen, maar werden ieders in een ander gastgezin ondergebracht", zo herinnert Gerrit zich nog goed.

Buitenlandse reizen naar Frankrijk, Hongarije, Duitsland, Engeland, Oostenrijk, Zwitserland, Noorwegen, Zweden, Denemarken en België. Aan elke trip bewaren Gerrit en Gerrie wel goede herinneringen. Tot de hoogtepunten behoorden onder meer de Europeades, het grootste festival voor Europese folklore, in onder meer het Franse Annecy en Quimper en de bierfeesten in München. "We zijn wel eens blootsvoets naar huis gegaan omdat we onze klompen hadden verkocht. Want buitenlanders zijn gek op klompen. Die vinden ze heel bijzonder."

Boerenbruiloften
Maar ook de boerenbruiloften die in de jaren zeventig en tachtig de VVV Vorden en De Knupduukskes op boerderij 't Schimmel organiseerden vormden hoogtepunten. Gerrit: "Vele jaren mochten wij als 'bruidspaar' optreden. Ik ben dan ook al talloze malen getrouwd, maar altijd met dezelfde vrouw", zo grapt Gerrit. Gerrie vult aan: "We gingen dan met een kleedwagen en een bruidskoe vanuit het dorp in optocht naar 't Schimmel. Jammer dat tegenwoordig dit niet meer wordt georganiseerd. Vakantiegangers vonden het fantastisch."

En nog steeds behoren beide folkloristen tot de actieve groep van dansers van De Knupduukskes. Geen repetitie of optreden wordt er overgeslagen. Weliswaar in samenwerking met de Barchemse folkloregroep Wiej Schotst Vedan. "Want zelfstandig kunnen we jammer genoeg geen voltallige groep meer op de been brengen. En dat is best wel zorgelijk. Maar door de samenwerking hebben we een sterke bezetting", zo concludeert Gerrit.

Toekomst
Komende zomer behoren Gerrit en Gerrie ook weer tot de groep Vordense en Barchemse folkloredansers die in juli en augustus enkele keren op donderdagavond deel uitmaakt van het dans- en muziekprogramma tijdens de De Veluwse Avondmarkten in Beekbergen. "Prachtig mooie avonden met veel publiek waarbij we met mensen uit het publiek ook een dansje maken. Zo kunnen we onze folklore op een prachtige wijze uitdragen in de hoop dat we ook in de toekomst te kunnen blijven doen. Maar dan moet er wel nieuwe instroom zijn. Want dat baart ons zorgen. Want ook wij hebben niet het eeuwige leven", zo besluiten Gerrie en Gerrit hun relaas.