Feest
In deze eeuwig durende zomer kunnen we ons in Zutphen goed af laten plezieren. Terwijl de kermis stampt en draait, is er in dat Bolwerck een intrigerende expositie en worden er mooie theatervoorstellingen aangeboden. In het dorre gras rondom de Muzehof stonden afgelopen weekend vrolijke kraampjes, werd heerlijk muziek gemaakt door ‘Jazz in Schaapskleren’ en schreed een fluorescerende bloem door het dorstige landschap.
Onze burgemeester weet hoe je een goed feestje geeft. Ze neemt haar taak als gastvrouw serieus en weet dat inhoud er wel enigszins toe doet, maar dat hoe je eruit ziet nog veel belangrijker is om samenhang te bevorderen in een gemeenschap. (Oh ja, gratis drankjes vormen ook een goed smeermiddel ter verhoging van het welzijn van de burger.)
Terwijl de muzikanten op wonderbaarlijke wijze steeds van instrument ruilden alsof het niet uitmaakt welk instrument je in handen hebt en je daar niet jaren op moet studeren, werden met name nieuwe inwoners van harte welkom geheten en heerste er een gemoedelijke ‘ons kent ons’ sfeer.
Ze hield een luchtige toespraak met een kwinkslag, haar blonde haar was fijn met lak bespoten, grote oorbellen fonkelden en de ambtsketting stak mooi af op haar knallend Gooise klederdracht. Toen ik haar suède roze instappers met gouden ketting ontwaarde kon ik er werkelijk niet meer omheen, deze vrouw staat als een huis. Zo frêle, zo bevallig, zo krachtig. Benaderbaar en onkreukbaar tegelijk. Niet bang om haar plek in te nemen op geheel eigen wijze.
Toen ze vertrok riepen een paar oudere heren haar achterna: ‘Dag lieve burgermoeder!’ Ze zwaaide vrolijk en trippelde weg. Inspirerend, maar onaanraakbaar.
Ik lag er de halve nacht wakker van.