Zoektocht naar een camping (2)
We zijn in het Münsterland. Mevrouw Bombeld en ik zijn op zoektocht naar een camping waar we het volgend voorjaar de sleurhut willen plaatsen om vanuit daar de regio te verkennen. In een brochure hebben we gelezen dat de omgeving Münster – Osnabrück zich uitstekend leent voor wandeltochten, fietstochten en het aangenaam verpozen. Nu nog een leuke uitvalbasis en het recreëren kan beginnen.
De mijnheer die vorige week nabij Ibbenbüren onze waterstofauto bewonderde heeft een prachtige tip. Een grote camping aan een meer in de omgeving van Hagen an Teutoburger Wald. Hij heeft er zelf jarenlang gestaan en al die jaren met heel veel plezier. “Ich fahre vorne, du kannst ruhig hinter mir fahren”. En met de Nederlanders in zijn kielzog levert hij ons af bij de campingpoort. De receptie is gesloten, het is ‘Mittags Ruhe’, maar we nemen de vrijheid om rustig even rond te kijken. Een groot kampeerterrein boordevol Duitsers. En die trekken niet rond met hun caravan, maar die laten de miniwoning het hele seizoen op een vaste plek staan. En dan timmeren ze er een permanente voortent voor, daaraan weer een luifel en daarnaast een schuurtje voor de fietsen. En als er dan nog ruimte is komt er een rommeltent voor de rommel. Het hoogtepunt van het overvolle domein is dan een voetbalvlag in een mast op 10 meter hoogte.
U begrijpt het wel, voor de Duitse kolonie is dat vast geweldig, maar als Nederlander hebben wij daar niet veel te zoeken. We kijken morgen verder, eerst gaan we opzoek naar een sfeervol hotel. Velen zitten er vol, maar gelukkig vinden we een leuk landhotel waar we kunnen kiezen tussen het spelen van swingolf, voetbalgolf of biljartbal. We kiezen niets, we willen gaan eten.
Een uurtje later belanden we op een tuinbank in een ‘biergarten’ met veel bier en weinig ‘garten’. Sfeervol is deze plek niet, maar het eten is geweldig en beslist niet duur. Als gezelschap op de picknickbank hebben we vanavond een kraandrijver en een vrachtwagenchauffeur die de vakanties in Zeeland als het hoogtepunt van het jaar beschouwen.
De volgende dag gaat de zoektocht naar nieuwe campings verder. We laten ons leiden door de hoogste waarderingen op internet. Bij Senden belanden we op een camping aan het water. De foto’s die we zien ogen sfeervol, maar dat is dan ook het enige. Wij zien slechts een sfeerloos terrein. En de volgende campings zijn niet veel beter. Soms is het bizar dat mensen hier hun vrije tijd willen doorbrengen.
Onze speurtocht naar een uitvalsbasis voor een paar maanden in het voorjaar van 2023 komt teleurgesteld ten einde. Een beetje gedesillusioneerd steken we de grens weer over. We gaan ons plan herzien.