Fietsvakantie (1)

We gaan op fietsvakantie. Niet dat we overdreven van het milieu zijn, maar wel omdat dat al jaren op ons verlanglijstje staat. Laat die milieu-predikkers maar lekker in het vliegtuig stappen, mevrouw Bombeld en ik verkondigen niet het groene geloof, maar stappen wel op de fiets. Natuurlijk zonder trapondersteuning, trappen doen we zelf.

De bestemming is Drenthe en op woensdagochtend zitten we om kwart voor negen op het zadel. De eerst plek waar we nog nooit geweest zijn is verdraaid dichtbij. Alvorens we bij Epse de snelweg A1 oversteken fietsen we door de buurtschap Oxe, we wisten niet eens dat die bestaat. Wat een prachtige gebouwen en wat een historie. Hier gaan we beslist eens een keer wandelen. 

Via de nieuwbouwwijk Colmschate in Deventer komen we tien minuten later bij het Overijssels Kanaal, waar we het fietspad in noordelijke richting naar Raalte volgen. Prachtig geheel autovrij langs het water. Het is een makkie, we hebben een flinke wind in de rug. Precies zoals verwacht, want als vandaag de wind uit het noorden zou waaien, was het een fietsvakantie naar Brabant geworden. Zo zijn we dan ook wel weer.

Na een kop koffie bij een ambachtelijke bakker in Raalte gaat de tocht langs het kanaal verder naar Lemelerveld en via de Lemelerberg naar Ommen. Daar smaakt de lunch prima, met gratis uitzicht op de bootjes die dobberen in de Vecht. In het stadje zelf is het minder florissant, oei wat staan hier veel winkels leeg. Een beetje vergane glorie.

En dan is het tijd voor het laatste stuk naar Drenthe. Via Balkbrug trappen we verder naar Bed & Breakfast 'In de Backerije' in Zuidwolde. Ons eerste slaapplekje met niet te veel fratsen, maar de douche en het bed zijn heerlijk. Precies wat we na zo’n eerste dag nodig hebben. 

De volgende dag zitten we na een basic ontbijt om iets over negen weer op de fiets. We verlaten Zuidwolde en trappen via Echten naar Pesse. Maar halverwege raken we het knooppuntenspoor bijster, de bordjes bij de kruispunten corresponderen niet met de nummers op de app. Maar het komt uiteindelijk goed, met een aangename boog door het Dwingelderveld arriveren we bij ons koffieadres in Dwingeloo. Het is dan al bijna 12 uur.

Nu kijken we vanuit onze hotelkamer uit over een weiland aan de rand van Havelte. Zojuist staken twee reeën over en een ooievaar houdt de wacht op een hoge paal. Regelmatig mikken de twee jongen hun witte smurrie over de rand. Hazen rennen hier rond, in de straat waar het hotel staat, staan veel van die typisch Drentse boerderijen met riet op het dak. Het hotel heet Ludiek, maar met zo'n uitzicht zou Uniek ook niet misstaan.