Logeren
‘Ik mocht je om zeven uur wakker maken, zei je.’ Met moeite doe ik mijn ogen open. Sami zit op de rand van mijn bed. ‘Ik ben al vanaf zes uur wakker. Ik heb met mijn speelgoed op mijn bed gespeeld en ga nu beneden even gamen, kom jij er dan uit?’
Als ik beneden kom, zit daar een kleine donkere krullenbol enthousiast te gamen aan de keukentafel. ‘Kijk Aliesj’ lacht hij, ‘nu game ik in een game’. Ik knik blij met hem mee, al zie ik uit te verte niet wat hij ziet. Het is lang geleden dat ik een lunchtrommeltje heb klaargemaakt. Ik heb hem er al over uitgehoord wat erin moet. Cake – terwijl hij het zei keek hij me afwachtend aan maar ik gaf geen krimp. Boterhammen met zoete mosterdsaus en plakjes kipfilet. Ik frommel als verrassing nog een zakje met gewassen aardbeien in het trommeltje omdat hij daar heel veel van houdt, en een chocoladepaashaasje. Boven op het plakje cake een wit bolletje, de ander doe ik in een plastic zakje in zijn tas, samen met een sappige mandarijn, een gezonde reep en de reuzenbidon met water.
Dan maak ik zijn ontbijt. Ik doe chocoladecornflakes in een diep bord en giet er melk bij. ‘Het moet warm’ zegt Sami. ‘Huh, dan smelt de chocola toch?’ ‘Ja, dat moet ook, dat vind ik lekker.’ ‘En de cornflakes worden zacht.’ ‘Dat vind ik fijn voor mijn wiebeltanden, anders doen ze pijn.’ Ik kieper de hele boel uit het bord in een pannetje.
Als hij zijn bord leeg heeft, is het tijd om zich aan te kleden. Ik hoor hoe hij naar de badkamer gaat, zich aankleedt en zijn tas inpakt. ‘Aliesj, ik heb heimwee’ roept hij. ‘Dat is naar voor je’ roep ik terug. ‘Je mist zeker je eigen huis en je slaapkamer en je eigen knuffels en je moeder.’ ‘Jaa’ ‘Nou, dat begrijp ik hoor. Dit is pas de eerste keer dat je ergens alleen logeert. En alles is anders hier, zelfs de badkamer.’ ‘Jaa’ ‘Geeft niks hoor, het is heel normaal.’
Na wat gestommel komt hij de trap af, zeulend met zijn weekend- annex voetbaltas. ‘Het is al over hoor. Ik ben alweer gewend. En het zal wel elke keer beter gaan, net zo lang tot ik het hier ook heel gewoon vind.’ Ik zucht opgelucht. Het is ook mijn eerste keer dat zo’n leuk klein jongetje bij mij komt logeren.
Alice Koers