Bizar bericht uit Boedapest
Het is vrijdagmorgen 10 uur. Mevrouw Bombeld en ik zijn al een uur bezig geweest met het reinigen van ons terras, heerlijk in het zonnetje. En nu drinken we koffie. Mijn gedachten dwalen af naar ons voedsel dat steeds duurder wordt. Zou mijn oudste broer Peter dat erg vinden? Hij woont met zijn vrouw Andrea en de kinderen in het centrum van de Hongaarse hoofdstad Boedapest. Vandaar is het slechts een paar uurtjes rijden naar Roemenië, waar hij grootschalig biologische graan verbouwd op een voormalige kolchoz.
Op WhatsApp tik ik twee korte zinnen: ‘Hoe gaat het met de graanhandel? Stijgen de prijzen?
Ik zie dat hij online is. Binnen enkele minuten komt er een antwoord. Een bizar antwoord.
‘Vorige week donderdag hebben Andrea en ik de eerste vluchtelingen uit Oekraïne bij ons thuis opgenomen: vijf Nigeriaanse studenten uit Kharkiv, die als zombies bij de opvang voor Afrikanen in Boedapest stonden. Ze hadden een reis van 60 uur achter de rug...
We hebben de jongens en meisjes lichamelijk en geestelijk goed opgekalefaterd en bevoorraad en inmiddels zijn ze weer zelfstandig vertrokken. Op zoek naar een universiteit in Hongarije of elders in Europa (ze studeren medicijnen) waar ze verder kunnen.
Gisteravond hebben we van het station vijf Oekraïense vrouwen meegenomen - een familie, vier generaties, van 2 jaar tot 78, toevallig ook uit Kharkiv. Twee echtgenoten hebben ze achtergelaten, die vechten waarschijnlijk.
Daar zijn Andrea en ik dus vandaag en de komende dagen mee druk, want ze zijn gevlucht met niet meer dan de kleren die ze aanhadden. Zij willen ook door maar weten nog niet waarheen.
Dit gaat waarschijnlijk zo nog wel een tijdje door, de eerste vluchtelingen met schot- en granaatwonden kwamen gisteren aan in Boedapest - de trauma's zullen ook wel erger worden.
We zamelen op dit moment geld in (we ontvangen al donaties van Duitse, Nederlandse, en Uruguayaanse vrienden). Voor de behoeften van gasten die bij ons verblijven en de Boedapest Opvang voor Afrikanen (die staan namelijk helemaal achteraan in deze situatie).
Indien jullie kunnen en willen bijdragen: IBAN: NL51 RABO xxx xxx xxx, dat is mijn rekening (en/of rekening met Andrea, dus maak je geen zorgen).
Ik zal tussen de bedrijven door regelmatig een update sturen over hoe de situatie zich hier in Boedapest ontwikkelt - informatie uit eerste hand!’
Groeten, Peter
De tekst verrast mij compleet. Wat gebeurt daar? Ik lees het nog eens opnieuw en nog een keer. Pas dan daalt het bij ons in. We kijken elkaar aan. Nog voor het laatste slokje koffie op is hebben we een flink bedrag overgemaakt.
Vijf minuten later komen er via WhatsApp drie duimpjes terug, een blanke, een bruine en een zwarte.
Reageren? Mail: contact@bombeld.nl