Brabantse land

Er komt een mailtje uit Brabant. ‘Mijnheer Bombeld, we zijn te gast geweest op de waterstofdagen in Doetinchem. Het was zeer interessant. En nu willen wij ook twee van die dagen organiseren, want ook hier willen we met waterstof aan de slag. Kunt u even komen praten over de mogelijkheden?’ 

En zo beland ik de afgelopen week in het Brabantse land. Het begint al goed, mijn routenavigatie herkent de straat wel, maar het huisnummer niet. Het is dan ook een beetje gokken als ik de snelweg afrijd. Splitsing links, rotonde rechts, eerste landweggetje rechts en daar moet het ergens zijn. Gelukkig staan er borden die mij naar het evenemententerrein verwijzen. Hoewel, eigenlijk beland ik midden in het groen. De gebouwen zijn gevestigd in het buitengebied op het terrein van een bomenkwekerij. Ik sta midden tussen het gigantische aantal van 750.000 bomen. Van groot tot klein, van zonder blad tot nog vol in het blad en van rond tot vierkant hoog op een stam. De dame bij de receptie is vriendelijk maar zakelijk. Ik word begeleid naar een serre en neem plaats aan een zeer robuuste houten tafel. Ik krijg een slap bakje koffie en staar door de grote ramen die ruim zicht bieden op heel veel groen. Op de tafel liggen dikke boeken met honderden bomen. Tja, als je zo’n groot bedrijf hebt laat je natuurlijk geen foldertjes drukken.

Langzaam druppelen de initiatiefnemers binnen. Het gezelschap is gemêleerd, van grote ondernemers tot een tweetal scholieren en natuurlijk zoals altijd een paar heuse groendenkers. Met zoveel verschillende invalshoeken en zoveel creativiteit moet het uiteindelijk een fantastisch evenement gaan worden. 

We krijgen een rondleiding door de gebouwen. In een enorme hal van ruim 1000 vierkante meter wordt een tv-decor opgebouwd. Het decor bestaat uit honderden natuurhouten kratten afgewisseld met heel veel verschillende bomen in potten. Het ziet er indrukwekkend uit. “Dit is een kwestie van snel schakelen”, vertelt de projectleider. “Twee dagen geleden gingen we er nog vanuit dat hier overmorgen 800 mensen zouden samenkomen. Maar dat is door de corona-ontwikkelingen helemaal geschrapt. Een professioneel audiovisueel bedrijf gaat straks vanuit deze ruimte een live-uitzending verzorgen en alle gasten zitten dan thuis achter het scherm. Dit is het beste en meest veilige alternatief. Het evenement gaat door, alleen de uitvoering is plotseling anders.”
Terug aan de vergadertafel praten we verder over het event. Hoewel we nog ruim vier maanden hebben te gaan, gaan we voortvarend aan de slag. Het wordt een flinke klus. Hopelijk gooit corona geen roet in het eten, dat zou straks in het voorjaar een flinke domper zijn. De bomen buiten trekken zich overigens niets van onze uitdagingen aan en groeien rustig door. Ze relativeren het allemaal een beetje.