Caravanstalling
Een vriendelijke mevrouw van de caravandealer belt. “Mijnheer Bombeld, ik zie dat u eind deze week de caravan komt brengen voor de periodieke controle?” Er volgt een gesprekje waarin we telefoonnummers en mailadressen verifiëren en ik doe de toezegging dat de caravan een paar dagen later wordt gebracht. “De stalling is al op de hoogte”. Ik mompel tegen mevrouw Bombeld dat dit vast een controle-telefoontje is. De afspraak is immers in augustus al gemaakt, het zal vast regelmatig voorkomen dat klanten het helemaal vergeten en dan staat de onderhoudsmonteur werkeloos te kijken.
Ik bel met Bart, eigenaar van de stalling. Toen we de caravan brachten hebben we al keurig een briefje op de voorruit geplakt. ‘Half november halen voor onderhoud’ en ‘in mei 2022 halen voor vakantie’. In de schuren van Bart staan honderden caravans en op deze manier kan hij er rekening mee houden welke caravan op welk tijdstip vooraan moet staan. Anders blijft hij continue sleurhutten verplaatsen. Bart is een efficiënte man.
Dat blijkt een dag later. De caravan staat keurig zoals afgesproken klaar, ik kan hem zo aanhaken en op weg naar de regionale dealer. Deze zomer vertoonde het voorste dakluik plotseling barstjes. Dat was in Frankrijk en om verdere barsten te voorkomen heb ik het geheel flink verstevigd met ducktape. We moeten niet hebben dat onderweg het luik in het Franse landschap belandt en wij met een gat in het dak verder reizen. Dat gebeurde gelukkig niet, met de tape haalden we veilig Nederland.
En zo ging ik de afgelopen week met de caravan naar Lochem. Daar maken ze serieus werk van het repareren en het onderhoud. Ik krijg zelfs nog een telefoontje over de kosten van de onderdelen. Bedankt voor de info, het kost wat het kost.
Op vrijdagavond komt dan het verlossende mailtje. “Uw caravan is klaar en de factuur staat op de bijlage”. Als ik het hoor is het ’s avonds rond half negen. Die caravandealer is op zaterdag gewoon open, dus de sleurhut kan ik morgenvroeg halen. Maar zit Bart van de caravanstalling erop te wachten dat ik deze zaterdag kom brengen? Na overleg met mevrouw Bombeld besluit ik gewoon even te bellen. Bart is vrijgezel, altijd opgewekt en een korte vraag zal zijn avond vast niet verstoren.
En dat klopt ook, zijn avond wordt niet verstoord want hij neemt niet op. Tja, dat kan natuurlijk gebeuren. Hij lijkt mij overigens geen uitslaper, ik kan het zaterdagmorgen rond negen uur gewoon nog eens proberen.
De volgende morgen lees ik eerst om acht uur even de krant en even later zit ik verstijfd. Bart zal de telefoon niet meer opnemen, twee dagen geleden is hij plotseling overleden. Een beetje bizar is het wel.