Bericht uit Curaçao
Het is donderdagavond en ik heb het eten net op als de telefoon gaat. “Excuses Paul voor het late bellen, je spreekt met Bart.” Bart werkt bij een groot bedrijf dat gespecialiseerd is in het trainen van automonteurs. Periodiek gaan de monteurs die werken bij garagebedrijven op cursus om op de hoogte te zijn van de nieuwste ontwikkelingen in de techniek. Voor Bart van de vrachtwagendivisie en het hele team trainers heb ik een paar weken geleden een lezing gegeven over de ontwikkelingen van waterstof bij zware voertuigen. Het trainingsbedrijf heeft de toekomst nu helder in beeld en gaat het cursusmateriaal de komende tijd aanpassen.
Maar dit telefoontje komt in de avonduren, dus er zal wel iets bijzonders aan de hand zijn. “Paul, ik bel je vanaf Curaçao. Ik ben hier niet op vakantie maar slechts zakelijk. Ieder jaar geven wij ook trainingen op het eiland en we willen ook hier met nieuwe ontwikkelingen aan de slag. Morgenvroeg heb ik een afspraak met de regering, kun jij mij in het kort schetsen wat waterstof voor het eiland kan betekenen?”
Ik val even stil, wat kan ik daar -8000 kilometer verderop- nu snel over zeggen? “Eerste vraag Bart: hoe koud is het daar in de winter?” Het antwoord is een meevaller, het is nu winter op Curaçao en het is 32 graden. Gelukkig maar, dat betekent dat woningen het hele jaar rond niet of nauwelijks verwarmd hoeven te worden. Dat scheelt een heleboel. En even later wordt het duidelijk dat het eiland zó klein is dat er met personenauto’s op batterijen prima gereden kan worden. De laadpaal moet dan wel even aangesloten worden op zonnepanelen, want zon hebben ze daar genoeg. Een uitdaging is nog wel het zware transport, de meeste vrachtauto’s worden vroeg in de ochtend gestart, om pas na middernacht te worden stilgezet. Voor dat soort voertuigen is waterstof dan weer zeer geschikt. Een duurzame productie vanuit zon- en windenergie lijkt mij in de Cariben geen probleem. Aan een paar waterstoftankstations op de juiste plek hebben ze al voldoende. Tot zover mijn eerste advies.
“En Bart, als het je morgen nou niet lukt om dat verhaal overtuigend over te brengen mogen ze mij bellen. Jullie bedrijf moest voor mijn presentatie betalen, maar voor de regering op Curaçao doe ik het gratis. Een paar vliegtickets en een weekje een hotel is voldoende. Wel voor twee personen, mevrouw Bombeld wil vast ook mee.” Sindsdien heb ik niets meer van Bert gehoord.
Over waterstof gesproken, in Doetinchem worden vrijdag en zaterdag de Achterhoekse Waterstofdagen gehouden bij het stadion van De Graafschap. En daar geef ik ook een serie lezingen. Interesse? U bent van harte welkom, het is helemaal gratis. www.waterstofindeachterhoek.nl