Schnitzels
Willem, we gaan uit eten.’ Arend belt mij op en verkondigt op dwingende toon dat we naar Schnitzelparadijs ‘t Ooievaarsnest gaan. Normaal gesproken toont hij meer interesse in drinken dan in eten en soms kan hij in een aanval van gezondheidsdrift ineens met allerlei exquise liflafjes aankomen, maar schnitzels zijn nieuw. En het is helemaal nieuw dat we ervoor naar een paradijs moeten. Ik ben altijd in voor een a-typisch plan, we pakken de fiets en maken er een uitje van. Langzamerhand begint het me te dagen waarom we uitgerekend dit etablissement moeten bezoeken, de eigenaar heeft publiekelijk aangekondigd dat hij het niet wil weten van zijn gasten of ze wel of niet geprikt zijn.
We zijn in een tijd beland waarin het moedig is als je aan durft te geven dat bepaalde plannen van de overheid echt te ver gaan. De gemeente heeft al aangegeven dat ze zal handhaven, boa’s staan paraat om deze horecaondernemer een dikke boete te geven. Een boete omdat je als cafébaas geen onderscheid wil maken tussen je gasten, omdat je wel wat beters te doen hebt dan mensen aan de deur weigeren op basis van medische gegevens. Het verbaast mij dat niet unaniem en bij ieder weldenkend mens de nekharen overeind gaan staan bij dergelijk nieuws. Ik geloof heel graag met u mee dat dit allemaal maar ‘voor even’ is, maar voor het eerst betrap ik mijzelf op de gedachte dat het wel prima is dat ik in de nadagen van mijn leven zit. Als maatschappij bewegen wij een kant uit die onheilspellend is op zijn zachtst gezegd.
Burgerlijke ongehoorzaamheid schept een band, dat voel je direct als je de drempel overstapt. Arend weet haarfijn uit te leggen dat het juridisch mogelijk is om juist de ondernemer die zich wèl aan deze regels gaat houden voor het gerecht te slepen. Maar gewoon ergens welkom zijn is natuurlijk veel gezelliger, gastvrijheid maakt een schnitzel overheerlijk.
‘Weet je wat ook verboden is in Zutphen? Een kind krijgen. Zwangere vrouwen moeten hun benen stijf tegen elkaar houden, want de kraamafdeling is tijdelijk gesloten. Ik hoop dat het ze lukt om het op te houden. De IC en de eerste hulp willen ze ook dichtgooien wegens personeelstekort. Maar gelukkig is er wel genoeg geld uitgetrokken voor handhaving van de regels. Dat is een geruststellende gedachte.’ Ik knik en slik met moeite mijn schnitzel door.