Vakantiemodus
Ooit kreeg ik van een gastvrouw op een antroposofisch vakantieoord in Frankrijk de tip om drie weken aaneengesloten vakantie te houden op hetzelfde adres. Dit zou het beste zijn voor de mens. De eerste week om te landen, de tweede week om te ontspannen en de derde week om in te dalen en alles los te laten. Voor mijn gevoel sneed dit hout en sindsdien volg ik dit advies trouw op.
Deze zomer verbleven wij dus drie weken aan de Nederlandse kust waar het ondanks het herfstige weer toch heerlijk toeven was. De weken verliepen zoals boven beschreven en ik daalde zelfs zó in, dat ik besloot de vakantiemodus vast te houden bij thuiskomst, aangezien er voor het eerst in mijn leven toch geen dringende deadline lag te wachten. Dus staarde ik 's ochtends nog wat voor me uit na me nog een keer omgedraaid te hebben, miste ik mijn sportles en dacht: ach, dat kan morgen ook nog wel, vermeed ik zo lang mogelijk mijn telefoon, las ik uitgebreid de krant en deed ik alles vooral uiterst rustig en langzaam, ondanks het feit dat de kinderen thuis waren.
Het voelde fantastisch en ik besloot dit de rest van mijn leven vol te houden tot ik in de smiezen kreeg dat mijn man er een ander tempo op nahield, eigenlijk al vanaf het moment dat we de straat in waren gereden, zo redeneerde ik terug. Hij had er wel weer zin in, na drie weken met zijn vieren in een piepklein huisje te hebben gebivakkeerd met joelende kinders op skelters om ons heen. Aan de slag wilde hij, dus dat deed hij ook, vol adrenaline, zodra hij die voet over de drempel had gezet. Binnen mum van tijd waren de koffers uitgepakt, draaide de wasmachine op volle toeren en holde hij luid bellend door het huis om een planning te maken voor de komende weken. Ik werd er zenuwachtig van. Hoe kun je nou in vakantiemodus blijven als je huisgenoot op standje tien staat? Gelukkig zakte hij aan het einde van de eerste dag al in elkaar op de bank, moe van zijn eigen gedraaf. 'Verleng gewoon je vakantiemodus', stelde ik hem dus voor, want ook de kinderen leken goed te gaan op hun ontspannen moeder, en gingen zowaar op in hun spel in plaats van te jengelen om een scherm. Goed voorbeeld doet blijkbaar volgen. Vakantiemodus dus. Voor altijd, als het even kan.
Mirjam van Biemen