Techniekfabriek
Een gewijzigde uitnodiging rolt in mijn mailbox. De kennismakingsbijeenkomst met de initiatiefnemers van de nieuwe Techniekfabriek in Zutphen is niet digitaal maar fysiek. Het scheelt dat ik donderdagmiddag in de buurt ben en wel even een blik wil werpen op het nieuwe idee dat in een hele oude loods is gevestigd.
Om even voor vier uur stap ik een enorme kale en donkere hal in de wijk Noorderhaven binnen. Een industrieel gebouw van 30 bij 50 meter. Ruim 8000 m3 meter leegte kijkt mij aan. Een enorme stalen overspanning zorgt ervoor dat er nergens kolommen in het pand staan. Aan de spanten zitten hele oude tl-bakken, er brandt er niet een. De vloer bestaat uit tegels en beton en is deels nat. Als het regent klettert het water hier naar binnen. Er vliegen een paar houtduiven in de ruimte. Ze komen binnen door een soort verhoogde lichtkoepel -zonder ramen- in het midden van het dak. Ik hoor iemand zeggen dat hier vroeger staal van Reesink werd opgeslagen.
Bij een geïmproviseerde bar haal ik koffie en laat de omgeving eens op mij inwerken. Wat kun je nu met zo’n enorme ruimte. Een pand zonder ramen en een lekkend dak.
Een gozer met lang haar komt bij mij staan. Geen idee wie dat is. Hij kent mij niet en ik ken hem niet, dat schept direct een band. Gedurende het gesprek wordt het mij duidelijk dat hij hier iets moois van gaat maken. Zijn naam is Silvester van Veldhoven, architect in Zutphen en kijkt beroepshalve door alle uitdagingen heen. Deze industriële en vooral vervallen omgeving wordt volgens zijn ideeën het komende jaar omgetoverd tot een technisch paradijs. Hier moeten de komende jaren duizenden leerlingen van verschillende scholen in Zutphen praktisch onderwijs gaan krijgen. Omdat de muren van dit complex slechts enkel-steens zijn heeft hij in het gebouw complete klaslokalen inclusief dak geprojecteerd. “Dan hoeven we alleen die lokalen maar te verwarmen, dat scheelt een hoop energie.”
Omdat er geen ramen op ooghoogte in het gebouw zitten gaat hij het komende jaar een beroep doen op een flinke cirkelzaag. Hiermee wordt in een van de lange muren de tekst ‘Tech Fab’ uitgezaagd. “Een nieuw kozijn erin en het gebouw is plotseling een stuk lichter.” Even later luisteren tientallen ondernemers naar zijn en andere verhalen. Alle initiatiefnemers zijn zeer enthousiast. De enorme opslagloods midden in een moderne woonwijk wordt een groot succes, daar zijn ze van overtuigd.
En hoewel ik geen bal verstand heb van het transformeren van gebouwen begin ik er ook in te geloven. Ik ben benieuwd hoe deze loods er over een jaar uitziet. Bij de afsluitende borrel smaken het glaasje Rivella en de bitterballen weer ouderwets lekker.