Het Godsbeeld is terug op zijn oude plek in de Walburgiskerk. Foto: Rudi Hofman
Terugkeer Godsbeeld verrijkt Walburgiskerk
ZUTPHEN - In de Walburgiskerk hangt sinds donderdag een middeleeuwse sculptuur na eeuwen van afwezigheid weer op zijn vertrouwde plek. Het Godsbeeld werd begin 2018 bij archeologisch onderzoek gevonden door archeologen Michel Groothedde en Bert Fermin. Beiden waren bij het terughangen aanwezig.
Door Rudi Hofman
Peter en Werner, twee werknemers van Schotman Restauraties uit Vorden, haalden het Godsbeeld op uit de Librije, legden het voorzichtig op een karretje waarmee zij naar de door Zutphenaar Michael Beer vervaardigde toonkast reden. Met hulp van Fermin tilden zij het beeld op en slaagden zij erin het schadevrij te bevestigen.
“Dat was een zware bevalling”, liet Peter zich ontvallen. Bij Herman Krans, bestuurslid van Stichting Walburgis Zutphen, was de opluchting van zijn gezicht af te lezen: “Dit maak je niet elke maand mee.” Echte opgetogenheid had Krans gevoeld na de historische vondst.
Tekening
Van het vijftiende-eeuwse natuurstenen beeld ontbreken twee delen. Het was een Drievuldigheidsbeeld met naast God, de Heilige Geest en Jezus. De missende delen zijn bij de opgravingen, een kleine drie jaar geleden, niet aangetroffen en liggen volgens Groothedde mogelijk dieper in de grond. Zijn collega Fermin heeft van de twee een tekening gemaakt op basis van Duitse voorbeelden en die komt in de toonkast te hangen zodat de Heilige Drie-eenheid weer intact is.
De twee archeologen zullen de vondst van Maximiliaan van Oostenrijk in de gedaante van God de Vader nooit vergeten. “We waren op zoek naar oude altaren. Toen we op dit beeld stuitten, was dat wel een ‘wow’tje’. Ik heb hem zelf uit de grond getrokken. Het is echt superleuk dat het weer terug op zijn plek is”, zegt Bert Fermin.
Grootheidswaanzin
Maximiliaan 1 was aartshertog van Oostenrijk en rond 1485 landvoogd van Zutphen en Gelre. In 1508 werd hij tot Keizer van het Heilige Roomse Rijk gekroond. Dat hij zich onder meer in de Walburgis-sculptuur als God liet vereeuwigen, toont aan dat een zekere mate van grootheidswaanzin hem niet vreemd was.
Michel Groothedde vertelt dat het beeld opdook bij het lichten van een stuk zandsteen: “Ik stond ineens oog in oog met God.” Het beeld fungeerde als basis voor een nieuw altaar. In de Walburgiskerk stonden tot de Reformatie wel veertig altaren.
De afgelopen jaren lag het opmerkelijk gave beeld in het gemeentelijk depot van bodemvondsten. Twee kunsthistorici hebben er volgens Fermin uitvoerig onderzoek naar gedaan. In de publicatie ‘God, geld en gebeente’ - waaraan ook hij en Groothedde meewerkten - wordt uitgebreid stilgestaan bij de vondst en historische betekenis van het Godsbeeld. Met de terugkeer van de sculptuur in de Walburgiskerk is een belangrijk stukje historie weer zichtbaar geworden.
