Bouwwerkzaamheden op zondag
Zo tussen de wolken door schijnt zondag heerlijk de zon. Mevrouw Bombeld en ik zoeken een plekje uit de wind en het grote genieten kan beginnen. Zij met een flinke hoeveelheid studiemateriaal en ik met een kampeertijdschrift. Misschien zit er nog een reisje in deze zomer.
En terwijl wij rustig zitten te genieten klinkt een klepperend geluid. Ah, daar is de eekhoorn die zo’n 10 meter verderop zich tegoed doet aan de nootjes. Iedere keer als we het klepje van het eigen voederhuisje horen weten wij dat hij of zij, want ze zijn met z’n tweeën, er weer is. De eekhoorns hebben overigens niets te klagen, ik heb het afgelopen weekend een zak heerlijke pinda’s gekocht en die vinden ze geweldig lekker. Ik trouwens ook.
Twee pimpelmeesjes hebben een plekje gevonden in het nestelkastje dat enkele meters bij ons vandaan in een bol-esdoorn hangt. Ze vliegen af en aan met veertjes van onze kippen, mos uit het gras of stukjes stro. Aan de andere kant van de trap naar de tuin zit al een koolmeesje in een eigen huisje te broeden. Het mannetje houdt toezicht.
Nog geen drie meter verder heeft een roodborstjespaar zich in het houthok genesteld. Niet in dat avontuurlijke huisje wat ik voor ze heb gemaakt, maar pal daarnaast, gewoon in een gat dat is ontstaan tussen gekloofde en gestapelde berkenstammen. We kunnen er mooi inkijken, het gat zit precies op ooghoogte.
In de tuin van de buren zijn de eekhoorns al de hele week bezig met bouwwerkzaamheden in een larix met flink wat klimop. Het nestmateriaal, grotendeels bestaande uit mos, halen ze uit onze tuin. Geen probleem, want wij hebben tussen de appelbomen een grasveld en beslist geen gazon.
In de boom rechts naast het schuurtje zitten een paar houtduiven. Waarschijnlijk niet voor het eerst, de afgelopen jaren heb ik daar vaker een nest ontdekt. Dat is overigens niet het enige houtduivenpaar, in de coniferen naast het huis zit een ander stel. Ik heb al wel gemerkt dat ik daar zachtjes moet lopen en vooral de klep van de container niet te hard moet laten vallen, anders wordt het geen succesvol broedsel.
Maar er is ook slecht nieuws, in een grote conifeer halverwege de tuin zijn twee Vlaamse gaaien bouwvakkertje aan het spelen. Dat deden ze enkele jaren geleden in een bol-esdoorn in de voortuin, maar dat is dit jaar toch moeilijker. Er zit nog bijna geen blad in, dus de vliegende rovers wanen zich daar niet veilig. Dan maar een den. Over veiligheid gesproken, die Vlaamse gaaien loeren nu al naar de roodborstjes en mezen. Als het straks maar geen bloedbad wordt in onze tuin. We besluiten samen goed te gaan opletten.