Burgermeester Annemieke Vermeulen zoekt het boek dat ze Jolien Wilmar wil geven. Foto: Petra van Vliet
Burgermeester Annemieke Vermeulen zoekt het boek dat ze Jolien Wilmar wil geven. Foto: Petra van Vliet

'Nieuwsgierigheid naar elkaar, helpt organisaties en individuen vooruit'

Burgemeester Annemieke Vermeulen nodigt mij bij haar thuis uit voor het interview. Ook zij werkt nu zoveel mogelijk thuis. Samen met haar hondje, maken we het ons gemakkelijk in haar werkkamer op de eerste verdieping. Het duurt even voor ik mijn eerste vraag kan stellen, omdat ze eerst mij bevraagt over mijn werk. Ze denkt met me mee, ziet nieuwe mogelijkheden en geeft me advies. Ze springt op, versleept een bank en klimt op de ladder die tegen de boekenwand staat en rijkt me een boek aan en doet me dat ter plekke cadeau.

Door Jolien Wilmar

De ziel van Zutphen
Annemieke Vermeulen vertelt: "Ik zie Zutphen als een zorgzame ondeugende en wijze dame. De oude charmante binnenstad vind ik statig en toch toegankelijk. Het ondeugende zie ik in de vele mooie initiatieven die er genomen worden, maar dat element mag wat mij betreft sterker. Ik zie het als mijn missie om de nieuwsgierigheid van organisaties en individuen aan te wakkeren. Vanuit de Hanze- en handelsgeschiedenis weten we dat je open moet staan voor invloeden van buitenaf, dat je daar voor je groei ook afhankelijk van bent. Zutphen is een kleine stad met veel inwoners die zich inzetten voor de stad, bijvoorbeeld op het culturele vlak. Het zou fijn zijn als die losse partijen zich met elkaar verbinden, omdat je samen sterker staat."

Nieuws-

gierigheid

heeft mij veel

gebracht

"Ik ben natuurlijk niet kunstgeschiedenis gaan studeren met het doel om burgermeester te worden, nee toekomstplannen heb ik voor mijzelf nooit gemaakt. Ik ben een stapelaar. Nadat ik de mavo, de havo en het vwo had gedaan dachten mijn ouders dat ik me zou verzekeren van een baan door rechten te studeren, het was dus even schakelen toen ik ze vertelde kunstgeschiedenis te willen studeren.

Na een leven in de kunstscène in Amsterdam op de Spiegelstraat en na in een veilinghuis te hebben gewerkt, ben ik mijn eigen bedrijf begonnen. Ik organiseerde evenementen met lezingen van kunstkenners voor potentiële kunstkopers. Tot we verhuisden naar een klein dorp in Brabant voor het werk van mijn toenmalige man. Ik was lid van de VVD en viel midden in de herindeling die aanstaande was in Brabant.

Tegenover ons huis bevond zich het gemeentehuis. Op een dag ben ik daar eens binnengelopen om te kijken wat ze daar deden. Als je je een beetje actief toont in zo'n klein dorp val je gelijk op. Ik werd gevraagd om mee te doen met de komende verkiezingen en stelde me verkiesbaar als lijsttrekker, dat ben ik ook geworden. Ja, voor minder doe ik het liever niet. Er was vanuit Den Haag veel belangstelling voor de grootscheepse herindeling, waardoor Frits Bolkestein mij bezig zag. Hij vroeg of ik tot de Tweede Kamer wilde toetreden, maar ik was nog niet eens raadslid. Daarna volgde een periode als raadslid en wethouder. Ik heb de mensen zien huilen tijdens de raadsvergaderingen als het ging over de herindeling. Het heeft indruk op me gemaakt hoe gehecht mensen kunnen zijn aan dat wat ze hebben en als hun cultuur beschouwen. Ik hecht ook aan wat ik heb, maar ik ben toch ook heel nieuwsgierig naar nieuwe mogelijkheden."

Tijdens de afgelopen jaren ben ik veel in gesprek geweest met de Zutphense bedrijven, om zicht te krijgen op wat deze bedrijven van de Zutphense gemeente nodig hebben en ook wat zij te bieden hebben. De meeste bedrijven zitten op de Mars, of de Revelhorst en hebben soms geen idee wat zich afspeelt in de binnenstad van Zutphen aan festivals. Omgekeerd denken de organisatoren van de festivals wel eens dat ze over wereldbekendheid beschikken, maar missen ze de aansluiting naar sponsoring van een kilometer verderop. Ik wil graag helpen de culturele sector te verbinden met het bedrijfsleven, want ook hier geldt: samen sta je sterker.

Durf te proberen
Een belangrijk deel van mijn tijd heb ik het afgelopen jaar uiteraard besteed aan het zoveel mogelijk beperken van de gevolgen van de coronacrisis voor Zutphen. Er moesten zeker in het begin, in heel korte tijd heel veel besluiten genomen worden. Hoe bepaal je dan de juiste richting? Ik heb daarop het moreel kompas ingesteld; een soort bril waardoor we kijken naar alle vragen die op ons afkwamen. Dat werkt heel goed, zeker om het tempo erin te houden bij alle besluitvorming. Ook daarin staat expliciet opgenomen dat we iets durven uit te proberen en ook bijstellen waar nodig. Dat past bij mij, ik hou ervan om het elastiekje op te rekken om tot een doorbraak te komen.

'De

schoonheid

van Zutphen

heeft mijn hart

gestolen'

Ook al houd ik van veranderingen, ik ben voor het eerst van mijn leven echt aan het wortelen. Misschien wil ik niet tot mijn pensioen burgemeester zijn en wil ik ook nog wel wat anders doen, maar de schoonheid van Zutphen heeft mijn hart gestolen. Daarnaast heb ik hier in de afgelopen jaren een hele fijne vriendenkring opgebouwd en dat is me ook zeer veel waard.