Het Zutphens Liedboek
Het Zutphens Liedboek
– een liederlijke geschiedenis, weerspiegeld in het nu –
Na de voorspoed en de financiële bloei
die onze glorieuze Hanzestad
tijdens de middeleeuwen had gehad,
stagneert begin zestiende eeuw de groei.
Een tijd van neergang volgt. Dat
ondervinden alle inwoners vrij vlug.
Behalve de notabelen en kerk,
die nog dukaten hebben door hun werk.
De rest verlangt naar oude tijden terug.
Tegen de achtergrond van nostalgie en
de hang naar vroeger, 'retro' heet dat thans,
is het verklaarbaar dat er ene Hans
uit Zutphen was, die zocht naar melodieën
en het bewerken ervan zag als buitenkans.
Rond 1540 zijn de liedjes in bezit
van deze voorvader van ons, een man uit Polsbroek.
Zijn bewerking van het Zutphens Liedboek
werd de versie die wij kennen. Dit
is de neerslag van zijn vlijt en onderzoek.
Wat kunnen wij, moderne mensen, van hem leren?
Van Hans uit Zutphen, van zijn passie tijdens crisis?
Dat het behalve aangenaam ook kies is
om het verleden, de cultuur, te respecteren,
dat red-de-kunsten altijd het devies is.
Ook als er neiging is tot niet-subsidiëren,
tot kunstuitgaven minimaliseren.
Juist nu een les om te implementeren.
Daarom zal het Zutphens dichtersgilde
het poëtisch vuur weer op doen laaien.
Niet slechts om letterlijk te gaan verfraaien,
maar om te doen wat Hans destijds ook wilde:
terug naar de basis. Naar het pure, het verstilde.
Om te oogsten zul je eerst wat moeten zaaien.
Eke Mannink