Nederland voor buitenlanders
Bij ons op zolder staat een doos boordevol reisgidsen. Deze vertellen over bijna alle regio’s in west Europa. Over het landschap, de niet te missen culturele hoogtepunten en de bevolking met al z’n eigenaardigheden. Vroeger zweerde ik bij de inhoud en bezocht gretig de Parijse wijken vol met kunstenaars en populaire studentenwijken in Londen. Alleen die kunstenaars en studenten kwam ik nooit tegen. Wat zouden de internationale reisgidsen eigenlijk schrijven over Nederland en de Nederlanders? Ik zet mij schrap.
Iedere Nederlander heeft een flessenlikker in de keukenlade liggen, schrijft een van de grootste reisgidsen ter wereld. Een typisch teken van Hollandse zuinigheid. De lange rubberen staaf met onderaan een halfronde schijf voorkomt dat wij dan ook maar een beetje yoghurt of vla moeten weggooien. Want dat is aan het gierige volkje niet besteed.
Toeristen moeten in Nederland vooral niet proberen Nederlands te praten. Het volk van de lage landen spreekt zijn talen uitstekend en zal onmiddellijk in het Engels overgaan. Nog sterker, een van de reisgidsen beweert dat iedere Nederlander van vijf jaar en ouder vlekkeloos Engels spreekt.
De band met ons koningshuis wordt ook niet vergeten. Met de leden van de koninklijke familie gaan Nederlanders uiterst joviaal om. Deze omgangsvorm is overigens geheel wederzijds, een van de buitenlandse reisgidsen weet te melden dat de koning volmaakt gelukkig is als hij op de fiets het vlakke landschap vol fietsende landgenoten doorkruist. Op de verjaardag van leden van de koninklijke familie is het groot feest in het hele land, op iedere straathoek spelen draaiorgels.
En wat denkt u dat de toeristen volgens de reisgidsen voorgeschoteld krijgen in restaurants? Nou, het nationale voorgerecht is een kom pea soup (erwtensoep) gevolgd door het hoofdgerecht mashed vegetable dish (stampot). Echt fijn van smaak is de Nederlandse keuken niet, Nederlanders waren de afgelopen eeuwen te druk om het water buiten de dijken te houden en dan schiet slow cooking er snel bij in. De Hollandse pannenkoeken, met een doorsnee van precies 35,56 cm, worden geserveerd op speciale borden en met mes en vork gaan wij een opengesneden en geplette croquette op een witte boterham te lijf. Het liefst met een flinke laag mosterd.
En wil je de Nederlanders snel ontmoeten, ga dan naar een van de vele brown cafés. Daar liggen vloerkleden op tafel en moet de eerste slok jenever staand en zonder de handen te gebruiken gedronken worden. Oh ja, en dan loopt dat gierige volkje ook nog massaal op wooden shoes.
Na het lezen van verschillende internationale reisgidsen overwegen mevrouw Bombeld en ik dit jaar dan maar eens op ontdekkingstocht in dat bijzondere land te gaan. Al dat bovenstaande willen we meemaken en wees gerust, we beginnen niet bij u in de keukenlade.