Anneke van Tienhoven. Foto: Mirjam van Biemen

Anneke van Tienhoven. Foto: Mirjam van Biemen

‘Ik ben zo intens dankbaar dat mijn werk gewoon doorgaat'

ZUTPHEN - Eigenlijk was ze altijd heel verlegen, maar inmiddels is ze zo’n beetje hét gezicht van Zutphens meest gezellige buurtwinkel Super Natuur aan de Lange Hofstraat. Velen van u zullen haar wel kennen, want ze is er al zo’n twaalf jaar fulltime te vinden. Maar wat is haar verhaal? Maak kennis met Anneke van Tienhoven (36) die, zoals ze zelf zegt, heel gelukkig wordt van haar werk. "Dit is waar ik goed in ben."

Door Mirjam van Biemen

Ze herinnert zich het nog goed, die eerste stage voor de middelbare school. Ze moest meedraaien in een winkel en stond doodsangsten uit. "Ik stond letterlijk te trillen achter de kassa", vertelt Anneke in haar bovenwoning met uitzicht over het groen in Eefde. "Als pubermeisje was ik heel verlegen, ik durfde vreemde mensen haast niet aan te spreken. Gelukkig ben ik er langzaamaan overheen gegroeid. Nu heb ik zoiets van: dit is wie ik ben, deal er maar mee."

Anneke groeit op in een gezin met vier kinderen in het dorpje Schalkhaar, vlakbij Deventer. Ze is de één na jongste en beschrijft het gezin als gezellig en antroposofisch. De vrijeschool doorloopt ze volledig, tot en met de twaalfde klas. Op haar tiende verhuist het gezin naar Zutphen en waar haar twee broers en zus later uitvliegen over heel Nederland, blijft Anneke hier wonen. "Ik hou van deze regio, ik ben van het boerenland en de natuur." Haar twee vrije dagen besteedt ze dan ook het liefste aan fietstochtjes door de bossen en anders leest ze graag. "Chicklit", zegt ze, terwijl haar vrolijke schaterlach door het appartement klinkt waar ze samenwoont met kat Petertje.

Na de middelbare school besluit Anneke te kiezen voor de studie paardenhouderij & management. Na afloop zou ze haar eigen manege of fokstal kunnen starten, iets heel anders dus. "Mijn liefde voor paarden is vrij laat ontstaan, op mijn vijftiende pas. Bij manege de Eenhoorn in Zutphen was ik gelijk kind aan huis. Ik was echt verliefd op die dieren, paarden zagen mij voor wie ik was, anders kan ik het niet uitleggen." Tijdens haar derde studiejaar beseft Anneke dat ze niet op haar plek zit bij deze studie, maar desondanks besluit ze het toch af te maken. "De Nederlandse paardenwereld is een heel zakelijke wereld, waar het vooral om geld en prestige draait. Dat paste niet bij mij. Mij gaat het juist om de band met het dier, het paard als wezen." Na haar afstuderen vertrekt Anneke naar Sint Maarten waar ze toeristen te paard rondleidingen over het eiland geeft. Een prachtige ervaring die ze nog altijd koestert. "Het was knetterhard werken, maar ik heb er ongelofelijk veel lol gehad." Na zes mooie maanden keert ze echter huiswaarts omdat het haar te warm is en ze haar familie mist.

Anneke weet dan al dat ze niet verder wil in de paardenhouderij en werkt in een aantal winkels in de binnenstad. Een cd winkel, een schoenenwinkel, maar geen van deze winkels kunnen haar voldoende uren bieden om rond te komen. Het is haar moeder die met de gouden tip komt. Ze zochten iemand bij de Super Natuur, wist ze, was dat niet iets voor Anneke? Anneke solliciteert en kan gelijk aan de slag. Vierentwintig was ze toen, maar de beste keuze ooit, zegt Anneke. "In het begin zeiden vrienden en kennissen me: zou je dat wel doen, je hebt meer in je mars. Maar ik vind het uitdagend werk waarbinnen ik me nog iedere dag ontwikkel".

Na al die jaren heeft Anneke dan ook steeds meer verantwoordelijkheden gekregen en behoort ze tot het vaste team van drie medewerkers. "Het is leuk en gevarieerd werk. Dan weer sta je achter de kassa, dan weer achter het brood. Ik hou me bezig met bestellingen en voorraadbeheer, maar begeleid ook scholieren en beantwoord vragen van klanten. Eigenlijk is geen dag hetzelfde. Ik heb altijd leuke interacties met mensen en met sommige klanten zo’n bijzondere band opgebouwd dat er ook vriendschappen uit zijn gerold".

Momenten die haar bijstaan? Toch wel die twee moeders waarvan de kinderen spontaan yogaoefeningen gingen doen tussen het groente en fruit. Of die vrouw die zomaar een doosje chocola kocht voor Anneke, met een lief briefje erbij, omdat ze die dag besloten had dat ze haar kat moest laten inslapen. Juist dat stuk ligt Anneke zo goed vertelt ze. "Ik ben niet van het oppervlakkige, ik wil de diepte in. Voor mij is het dan ook belangrijk de klant volledig te zien, juist in deze maatschappij waarin je al snel een nummertje bent."

Niet alleen die sociale functie spreekt haar aan, ook het concept van biologisch dynamisch eten. "Eigenlijk weet ik niet beter, het is me met de paplepel ingegoten. Mijn ouders hadden hun eigen moestuin waar zoveel mogelijk voedsel vandaan kwam, dus ook dat stuk ligt me goed." Duurzaamheid hoort dan ook bij het winkelconcept van Super Natuur. "We streven ernaar om biologisch eten voor de kleine portemonnee bereikbaar te maken, dus de eigenaar koopt vaak restpartijen op waardoor wij grote kortingen kunnen bedingen. Mocht er bij ons iets overblijven, dan proberen we dat via andere kanalen weg te zetten, zoals de voedselbank, kerkinstellingen of grote gezinnen die buitenaf wonen."

Dit jaar was een gek jaar voor Anneke. Opeens moest ze met een mondkapje werken, wat wel even wennen was. Ook gaf het soms ingewikkelde spanningen op de werkvloer. Angstige klanten kwamen in conflict met mensen die niks van de maatregelen moesten hebben, maar gelukkig liep het in veel gevallen met een sisser af en kwamen ze onderling tot een oplossing. Ze is dan ook blij dat ze nog iedere dag naar haar werk kan. "Ik ben zo intens dankbaar dat mijn werk gewoon doorgaat. Thuiszitten is niks voor mij, ik hou van aanpakken."

Wat de toekomst betreft heeft Anneke dan ook weinig te wensen. Er staat een verhuizing op de planning met de buurtsuper, al is nog onduidelijk wanneer. Anneke kijkt er naar uit, ze ziet het als een kans om zichzelf opnieuw te ontwikkelen. Verder gaat het goed zo. Hoewel? Er is een wens om ooit nog eens moeder te mogen worden, maar dan heeft ze een partner nodig waar het vooralsnog aan ontbreekt. "Mensen denken vaak dat ik die wel in de winkel tref, maar Zutphen trekt vooral jonge gezinnen aan, dus die kans is klein." Het hindert niet, zegt ze beslist. "Ik ben een happy single en ga niet actief op zoek. Het moet een aanvulling zijn op het mooie leven dat ik al heb."