Advocaten mr. Roel Voorink en mr. Ben van den Tooren werden vrijdag op hun Zutphense kantoor uitgebreid in het zonnetje gezet. Foto: Rachel Lentferink
Bevriende
Zutphense
advocaten hangen toga's aan de wilgen
ZUTPHEN - Voorink Advocaten in Zutphen neemt binnenkort afscheid van zijn naamgever. Mr. Roel Voorink (66) beleeft op 29 december zijn laatste werkdag en stapt na 38 jaar uit de advocatuur. Die dag vertrekt ook zijn collega en vriend mr. Ben van den Tooren (65), die 37 jaar als advocaat heeft gewerkt.
Door Rudi Hofman
Van den Tooren en Voorink kennen elkaar al sinds 1974 toen ze in Utrecht lid waren van dezelfde studentenvereniging. Negen jaar later werden zij directe collega's bij Wiggers Advocaten in Zutphen. ''Vanaf toen hebben we elkaar echt goed leren kennen'', zegt de jongste van de twee. In 1999 ontstond uit een samenwerking tussen verschillende advocaten Voorink Van den Tooren Van Aanhold Van de Venne advocaten. In 2012 veranderde de naam in Voorink Advocaten.
Roel Voorink heeft zich in zijn loopbaan vooral toegelegd op het arbeidsrecht. ''Dat is een van de weinige rechtsgebieden waar het om mensen gaat; om de relatie tussen werknemer en werkgever. Daarnaast ben ik plaatsvervangend raadsheer bij het Gerechtshof in 's-Hertogenbosch. Dit werk blijf ik ook doen. Het grappige daarvan is dat je aan de andere kant van de tafel zit en niet alleen het belang van je cliënt behartigt maar kijkt naar hoe de belangen van beide partijen liggen, welke argumenten zij aanvoeren en hoe het in juridische zin zit.''
Gevraagd naar de meest opmerkelijke zaak in zijn rol als advocaat noemt Voorink 'een erg leuke zaak' tussen een ziekenhuis en een chirurg. Het ziekenhuis wilde van de chirurg af. Die wilde zelf ook wel vertrekken mits daar een fatsoenlijke vertrekregeling tegenover zou staan. ''Op de gang wist ik met de advocaat van DAS Rechtsbijstand een deal over de vergoeding te bereiken. Ik vond echter dat mijn cliënt ook aanspraak maakte op een vergoeding bovenop zijn WW-uitkering. Na arbitrage (buiten de gewone rechter om, RH.) kwam hier een heel serieus bedrag uit rollen. Toen ik de chirurg vroeg wat hij met dit geld ging doen, zei hij 'maak het maar over aan de CliniClowns'. Dat vond ik heel bijzonder.''
Erfrecht en psychiatrisch patiëntenrecht zijn de vakgebieden waar Ben van den Tooren zich hoofdzakelijk op heeft gericht. Daarnaast deed hij bijvoorbeeld ook letselschadezaken en grote zaken op het gebied van faillissementsrecht, zoals het bankroet in 2012 van het Best Western Museumhotel in Zutphen. ''De mensen met een psychische stoornis die ik heb bijgestaan, heb ik altijd een speciale groep gevonden. De hamvraag was: moeten zij gedwongen in een kliniek worden opgenomen? Dat ging wel altijd aan mijn hart.''
Buikpijn
Waar mogelijk hebben Voorink en Van den Tooren voor hun cliënten altijd geprobeerd een gang naar de rechter te voorkomen. ''Na een rechtszaak is er altijd één partij die met buikpijn blijft zitten, terwijl als je onderling een akkoord weet te bereiken dat voor iedereen toch beter voelt'', zegt Voorink. Hij schat dat dit hem in 50 tot 60 procent van alle gevallen is gelukt. Bij Van den Tooren ligt dit percentage aanzienlijk lager. Hij wijt dit aan emoties, die in het erfrecht vaak een belangrijke rol spelen en die een onderling akkoord in de weg staan.
In dit coronajaar heeft Van den Tooren welgeteld één fysieke zitting bijgewoond en daarnaast tientallen zittingen meegemaakt. Bij zijn collega was dit precies andersom. Verre van ideaal zijn de digitale zittingen volgens Van den Tooren: ''Je wilt ook graag iemands lichaamshouding en gezichtsuitdrukking zien. Dat is online lastig en ook functioneert de techniek niet altijd perfect.'' Tot rare uitspraken hebben deze beperkingen naar zijn oordeel niet geleid.
Wat de vertrekkende advocaten jammer vinden is dat de vaak hechte contacten tussen vakbroeders en -zusters in het arrondissement in de afgelopen jaren zijn verwaterd. Van den Tooren: ''Het arrondissement is veel groter geworden. Zutphen is wat overvleugeld geraakt door Arnhem. Vroeger lag de opkomst van een jaarvergadering rond de 75 procent, nu is dat nog geen 25 procent. Dat doet afbreuk aan de collegialiteit.''
Gevraagd naar een bondige omschrijving van zijn amice, zegt Van den Toren: ''Ik ken Roel als een buitengewoon gedreven en snelle advocaat met heel veel hart voor zijn zaak, de arbeidsrechtelijke praktijk. Hij is kwalitatief gewoon echt goed. Waar ik soms wat te stellig kan zijn, is hij wat flegmatieker.'' Voorink spreekt ook vol lof over zijn kantoorgenoot: ''Ben beheerst zijn rechtsgebieden tot in de puntjes en is een goede collega en vriend, die soms zijn eigen standpunten heeft en daaraan onverkort vasthoudt.''
Van den
Tooren
en Voorink
werden tot
hun verrassing
afgelopen
vrijdag
uitvoerig in het
zonnetje gezet
Over twee weken hangen de twee na samen 75 jaar advocatuur hun toga's aan de wilgen. Beiden zijn van plan zich meer in de geschiedenis van Zutphen te gaan verdiepen. Voorink wil daarnaast meer gaan fotograferen en vaker met zijn echtgenote op vakantie. Van den Tooren verheugt zich op gitaarspelen, schilderen en tekenen en op weekjes weg met zijn vrouw.
In plaats van een afscheidsreceptie in de Walburgiskerk - onmogelijk door de coronabeperkingen - werden de twee afgelopen vrijdag tot hun verrassing uitvoerig in het zonnetje gezet op hun advocatenkantoor aan de Zaadmarkt.
