Een vraag
De stemming begint erin te komen. De intocht met wel of geen zwarte pieten ging geruisloos ten onder in virusgezeur, waarbij ik me overigens afvraag wat de voorkeur heeft. Beide discussies hebben in oeverloosheid wel iets met elkaar gemeen. Boven de straten zijn flonkerende lichtjes gehangen die ons vertellen dat Zutphen echt sfeervol is. De stad staat vol kerstbomen en de kroegeigenaar van Camelot toont zich een ware ondernemer, als kroegbezoek en bierverkoop ineens in de illegaliteit zijn geraakt kun je maar het beste kerstbomen gaan verkopen.
Om hem te steunen zou ik er graag één kopen, maar ik heb niet zo’n enorme behoefte om mijn appartementje vol met dennengroen te stouwen, daar glimmend kitch in te hangen en er vervolgens onder te gaan liggen treuren omdat het ware kerstgevoel niet komen wil.
Wat is dat eigenlijk? Kerstgevoel. Het lijkt samen te hangen met een verlangen naar familie, vrienden en liefde om je heen. Toch worden steevast de grootste ruzies tijdens de feestdagen uitgevochten, dus daar valt wel iets op af te dingen. Ik kan mij levendig voorstellen hoe veel mensen nu gniffelend hun schoonmoeder afbellen. ‘Nee moeder, ontzettend jammer maar we kunnen dat risico gewoon niet nemen. We willen het écht niet op ons geweten hebben als we iemand zouden besmetten. Ja, het is verschrikkelijk maar het is even doorbijten. Voor ons allemaal.’ Waarna ze tevreden bedenken hoe de feestdagen heerlijk in bed kunnen worden doorgebracht.
Kerstgevoel, ik denk dat het meer samenhangt met kooplust. Er bestaan allerlei artikelen waarmee je het kerstgevoel denkt te kunnen aanschaffen, hetzij voor jezelf, hetzij in cadeauvorm om iemand te laten zien dat je liefde zo groot is als het gourmetstel dat je offreert.
Wist u wat de meeste Iraniërs in Nederland krijgen voor de feestdagen? De boodschap van IND dat ze nog langer moeten wachten voor hun proces een aanvang zal nemen. Niet zomaar langer wachten, maar langer wachten nadat je al twee jaar aan het wachten bent. In een kamertje zitten en wachten op niks, soms met kinderen voor wie een groot deel van hun jeugd wordt overschaduwd door spanning en onzekerheid. Vandaag demonstreren de Iraniërs in Zutphen voor de tweede keer tegen de manier waarop ze aan het lijntje worden gehouden.
Kerstgevoel en wereldleed, zo op het eerste gezicht heeft het niet zo veel met elkaar te maken. Toch rijst bij mij de vraag: zou het mogelijk zijn om liefde anders te kanaliseren dan via een gourmetstel?