Op de boerderij
Op het erf van Klein-Graffel is het al gezellig druk. Vandaag, op deze zonnige zondag, is het open dag op de boerderij die precies ligt tegenover de hoofdingang van Groot-Graffel. Maar u mag ook GGNet zeggen. Het is elf uur als mevrouw Bombeld en ik de fietsen naast de schuur parkeren, nieuwsgierig gemaakt door de advertorial in het Contact van vorige week. Het boerenerf oogt idyllisch met de oude boerderij en grote schuren rond een erf. En dan geen klein erf, in het midden ligt een groot grasveld met enorme beuken.
Op Klein-Graffel zijn René en Ineke Hissink een andere weg in geslagen. Het melkbedrijf zal de komende jaren worden afgebouwd en plaatsmaken voor een vleesboerderij. Maar dan wel een bedrijf met oog voor het dier. Vandaag is iedereen welkom om met eigen ogen te zien hoe dat vorm gaat krijgen.
René en Ineke gaan zich de komende jaren richten op de productie van vlees. Geen vlees van dat geforceerde biologische label, maar gewoon tien keer beter. Voortaan scharrelen de Bentheimer varkens in een weide van wel 1000 vierkante meter. Hier heeft ieder varken bijna 100 vierkante meter voor zichzelf. De beesten zien er bijzonder uit, rose met zwarte vlekken, iets wat dit ras kenmerkt. In het inmiddels flink omgewroete weiland staat een overnachtingshok en hangt een schaduwdoek. Maar op deze zondagmorgen wroeten de varkens onder de zon flink in de grond. Jonge vrolijke beesten, een paar maanden oud. Vanaf de Vordenseweg kun je ze al heerlijk zien scharrelen.
Op de boerderij gaat de komende jaren nog meer veranderen. Naast de huidige verkoop van varkensvlees, is er straks ook rundvlees te koop. De traditionele melkkoeien maken plaats voor Lakenvelders. Voor niet koeienkenners; zwarte koeien met over de rug en buik een brede witte streep. Dat worden geen melkkoeien, maar vleeskoeien die rustig in de grote sappige weilanden rond de boerderij mogen grazen. Uiteindelijk zullen alle dieren worden geslacht, maar tot die tijd hebben ze een fantastisch leven gehad.
Tijdens de rondleiding hangen de bezoekers aan de boer zijn lippen, als vrolijke verteller, midden tussen de varkens. De kinderen mogen ook over het draad stappen en gewoon tussen de varkens lopen. “Maar doe wel voorzichtig, op de laaggespannen draden staat flinke stroom.”
Op die opmerking komt Henk, in zijn vroegere leven fysiotherapeut, even later nog terug. “Weet je Paul, jaren geleden had ik in mijn praktijk een patiënt die zijn nek had verdraaid. Hij had bij het overstappen niet de stroomdraad geraakt, maar even later bij het plassen wel. Hij kreeg zo’n oplawaaier dat hij stijl achteroverviel. In de maanden die volgden wrong hij zich in allerlei bochten als zijn vrienden geïnteresseerd vroegen waar zijn nekklachten opeens vandaan kwamen.”