Onkruidmannetje
Op de Warnsveldseweg fiets ik langs een bijzonder mannetje. Al weken is hij in de weer met een stukje gereedschap om onkruid tussen de tegels en klinkers te verwijderen. Nu is het al bijzonder als mensen het onkruid op gemeentegrond voor hun eigen woning verwijderen, maar deze fanatiekeling gaat iets verder. Over een afstand van meer dan honderd meter is voor tientallen huizen de openbare ruimte onkruidvrij. Niet alleen het trottoir, maar ook het fietspad, de parkeerplaatsen en de stukken open grond rond de bomen. Zelfs bij dertig graden liep hij maandag nog goedgehumeurd onkruid te steken. Kortom, aan de Warnsveldseweg ziet het er weer spik en span uit.
Zelf houd ik ook wel van een fris aanzien. Ook bij ons op het trottoir ga ik het onkruid een paar keer per jaar te lijf. Als ik eraan begin lijkt het een hele klus, maar uiteindelijk is het binnen een half uurtje gepiept.
Waar ik mij ten zeerste over verbaas is de onkruidbestrijding van de gemeente Zutphen. Ik noem het ‘onkruidbestrijding zonder evaluatie’. Daarvoor heeft de gemeente een aantal gasvoertuigen in gebruik. Deze kleine wagentjes rijden over het trottoir en met een brander wordt de ongewenste plantengroei weggebrand. Op de hoek bij de Emmalaan heb ik ook wel eens zo’n voertuig met een lange slang gezien. Met een brander aan een lange gasslang loopt dan een professionele aanvaller rond om het moeilijk bereikbare ongewenst gras weg te branden. Als ze weer weg zijn ziet het er niet uit. Overal zwarte vlekken op de tegels van verbrande plantenresten.
En dan de evaluatie. Doen ze daar wel aan bij de gemeente? Want al dat verbranden kost een hoop gas, levert de nodige CO2-uitstoot op en levert verder helemaal niets op. Doordat de wortels veilig tussen de stenen zitten worden deze niet aangetast en groeien vrolijk verder. Binnen enkele weken is het dan weer helemaal groen. Daar moet je als gemeentelijke onkruidverbrander toch enigszins depressief van worden. Het lijkt mij tamelijk zinloos werk. Deze manier van onkruidbestrijding past overigens wel weer bij de stad. Het is in Zutphen natuurlijk not-done om een beetje Round Up te sprayen. Maar je weet dan wel een ding zeker, dat grasje of plantje steekt nooit meer de kop op.
In Italië hebben ze daar overigens minder moeite mee. Toen mevrouw Bombeld en ik langs het Gardameer fietsten moesten we even afstappen voor een klein voertuig op het fietspad. Tussen het betonnen fietspad en het kiezelstrand kreeg het onkruid de volle laag. Op een plek waar een paar uur later de strandgangers liggen. Zeer ongezond. Maar ja, daar hebben ze dan ook niet zo’n enthousiast en milieuvriendelijk mannetje dan bij ons aan de Warnsveldseweg in Zutphen.