Buurtcamping

Sinds kort hebben we een camping in de straat. Vanuit mijn kantoor zie ik door de heg in de tuin van de buren een grote tent. Een oersterk exemplaar van katoen en met zoveel haringen dat hij zelfs bij een flinke storm blijft staan. En bij die robuuste tent zijn inmiddels meerdere kleine koepeltentjes geplaatst. De tuin is verworden tot een minicamping met bijbehorende geluiden. Met de grootste tent veilig onder een imposante boom van meer dan honderd jaar oud.

Het is gezellig op de buurtcamping. Tot ’s avonds laat horen we stemmen, maar die zijn beslist niet tot overlast. En het is ook een luie camping. ’s Morgens voor een uur of tien zit er weinig beweging in het kamp. Ik begin op zaterdagochtend dan ook maar met tuinklusjes die geen lawaai maken. Ik wil de sfeer niet bederven, want het is bovenal een gezellige boel. Het zijn volgens mij de kinderen en kleinkinderen die komen kamperen. En daar hoort natuurlijk een beetje geluid bij. Geluid van ploffende kurken bijvoorbeeld.

De buurtcamping hiernaast is in de privétuin van de buren, maar in Amsterdam hebben ze ook buurtcampings van de gezamenlijke buurt. Op een centrale plek, een parkje of een grasveld, klit de hele buurt daar een paar dagen samen, om het vooral gezellig te hebben. Voor een grote stad, waar iedereen langs elkaar heen leeft, lijkt het mij wel in een behoefte te voorzien. Misschien is het ook wel een creatief kennismakingssysteem voor verschillende wijken van Zutphen. Het kan best een succes worden.

Op de officiële website van De Buurtcamping lees ik dat het ook niet helemaal wildwest is. Er komt nog wel iets van organisatietalent bij kijken, dus de buurtcampingbeheerder moet aan enkele eisen voldoen. De beheerder moet enige projectervaring hebben, ondernemend zijn en goed kunnen regelen. Hij moet een netwerk in de buurt hebben en in staat zijn mensen te activeren en in beweging te krijgen. Tenslotte moet hij natuurlijk van kamperen houden en de vier p’s kunnen dromen van promotie, participatie, productie en pegels.

Het kost dus wat tijd en energie, maar het levert ook wat op. De organisatie-idealist draagt bij aan een fijnere buurt, doet organisatie-ervaring op, leert de buurt beter kennen, breidt zijn netwerk uit en zorgt voor een fijne vakantie voor zichzelf en de buurt. Een kleine financiële vergoeding is bespreekbaar.

Tijdens de koffie kijk ik in onze tuin. Het zou best leuk zijn als over een flink aantal jaren de kinderen en kleinkinderen hier onder de bomen hun tentje neerzetten. Gezellig op avontuur bij opa en oma Bombeld in Warnsveld. Een camping exclusief voor familie. Voor de buurtcamping hebben we wel een parkje aan de overkant. Dat zal vast ook gezellig zijn.