Rondje natuur
Vanaf mijn huis loop ik in een paar minuten naar het bos, een voorrecht. Eerst loop ik langs een hele hoop varens, die zich vanuit een spiraal uitvouwen. Ze doen me aan Nieuw-Zeeland denken waar we in een soort regenwoud ons tentje opzetten, omringd door dit soort varens, joekels! Het is zelfs een van de symbolen van dat land, op een van hun munten staat zo’n varen. Ik blijf er een tijdje staan, genieten van al die spiralen, nog helemaal dicht of al bijna uitgevouwen of ergens daartussen. Verderop staat de grote beuk die totaal gekortwiekt is en alleen nog stam. Toen we 17 jaar geleden in deze buurt neerstreken, was hij nog een van de indrukwekkendste bomen die ik ooit zag, met wijd uitwaaierende takken, zo een die goed zou passen in een sprookje of een film. Zo’n boom waaronder je je gekoesterd voelt. Jaren later hingen er waarschuwingsbordjes, toen was het al mis. We verhuisden, kwamen 3,5 jaar geleden weer terug en zagen de schaduw van wat het ooit was. Maar ik herinner het me nog en ik ben vast niet de enige. Nog iets verder staat de ‘Dr. Snuggles-boom’, zoals wij hem noemen, een plataan die vooral alleen nog stam is, dik, kronkelig, bijna buitenaards. In de Efteling zou hij niet misstaan. Een van de natuurlijke wegwijzers hier, een icoon. Ik loop voor kasteel Den Bramel langs, kijk rechts naar de prachtige bomenlaan en even verder links naar het koetshuis (ik ben dol op koetshuizen!), zie een hoopje processierupsen op de grond liggen. Het is een en al eiken hier, dus dat zal weer flink veel rood-witte linten opleveren de komende tijd. Linksaf en via het smalle paadje door naar achter het kasteel en kruip daar ergens tegen een beuk aan. Ik zie een hele hoop vlinders, libellen, mugjes en roodborstjes, het prachtige zonlicht dat af en toe tussen de bomen door piept, pluisjes dansend op de wind boven het veld waarop ik uitkijk. In het kleine universum dat het stukje grond om me heen is, krioelt van alles. Pissebedden, een wants, torretjes en mieren. Niemand hier trekt zich iets aan van mijn aanwezigheid. Behalve de teken. Wanneer ik binnen een paar minuten 5 exemplaren van mijn arm haal, houd ik het voor gezien. Thuis ontdek ik er nog een in mijn huid. Hij overleeft het niet.
Anouk Plantinga