Nieuwe tijden
Daar staan we dan, in Harfsen, mijn fietsmaat en ik. Het is zondagmorgen, iets na tienen. We hebben er al een uurtje opzitten. Langs het Twentekanaal en de IJssel kwamen we uit bij pannenkoekenhuis ‘t Elf Uur in Gorssel. En vandaar fietsten we tussen Epse en de A1 door, langs jeugdherberg Stayokay in oostelijke richting. En toen naar camping de Vlinderhoeve aan de Bathmenseweg in Harfsen.
Daar staan we dan, voor een groot bord boordevol veranderingen. Dit was ooit de gemoedelijke camping waar de familie Bombeld de eerste proefnachtjes doorbracht in de nieuwe caravan. Nou ja, voor ons nieuw. We waren er in ieder geval heel tevreden mee. Hier op de Vlinderhoeve was het campingzwembad niet groot, maar wat hadden we met ons allen een lol. Het campingrestaurant was zwaar gedateerd, dus we noemden het campingkantine. Maar de sfeer was geweldig, het eerste kopje koffie niet duur en het tweede gratis.
Maar ook hier klopte een paar jaar geleden de verandering op de deur. En die ging open. Een projectontwikkelaar nam het hele zaakje over, caravans en tenten verdwenen en bomen werden gekapt. De oude tijd nam afscheid, de nieuwe tijd kwam met veel bravoure binnen. Prachtige chalets van een ton of meer worden sindsdien speels rond grote nieuwe vijvers met parmantig spuitende fonteinen geplaatst. De kampeerder maakt plaats voor tweede-huisbezitter. De naam Vlinderhoeve blijft, maar er komt nog een bekende naam voor: Landal GreenParks. De receptie is niet meer dagelijks, maar nog slechts een paar dagdelen per week open. ‘Als u vertrekt gooit u de sleutel maar in de brievenbus’, staat op een bordje bij de entree. Niemand vraagt nog of het verblijf naar tevredenheid was. Dat lezen we later wel bij de reviews op internet.
Daar staan we dan, voor een groot bord. Het is de aankondiging van een groot recreatiegebouw, inclusief overdekt zwembad. De nieuwbouw start in 2017. Het is nu drie jaar later. Er wordt nog helemaal niets gebouwd. De oude gebouwen staan er nog steeds, maar alles lijkt definitief gesloten. We fietsen nog even naar de achterzijde, naar het terras behorende bij de campingkantine. Er staan rieten stoelen, maar het is gesloten en overwoekerd. De typische rode Engelse telefooncel die hier jaren heeft gestaan als vrolijke decorstuk is verdwenen. Koffie kunnen we hier niet meer krijgen. Met het grote geld verdwijnt de gezelligheid.
Maar gelukkig niet overal. Een uur later fietsen we langs het Twentekanaal richting de sluizen bij Eefde. Rechts onderaan de dijk ligt camping het Waldhoorn. Hier is geen plaats voor dure chalets, hier staan caravans, tentjes en campers gemoedelijk onder de bomen als vrienden van elkaar. Koffiedrinkers zijn van harte welkom op het terras. Het is jammer dat we bijna thuis zijn.