Slaapbol
Wie heeft de papaver geschapen? Wie kiest zijn woonstee in de schraalste grond en laat daar het groen vol prikkels groeien? Afstotelijk stekelig ogen bladeren en steel, maar streelbaar zacht is hij in werkelijkheid. Misleidende bloem. De papaver eist zijn ruimte op als onkruid en toont zijn karakter in historisch rood. Met ruwe kwaststreken heeft de schepper die de klaproos schiep zijn signatuur achtergelaten in de bloem. Soms drie, soms vier, meestal vijf strepen. Vijf het getal van de vrijheid.
De papaver is mooi, maar laat zich niet bezitten. Hij verwelkt zodra hij in de beschutting van een huis welkom geheten wordt. Wild en illusoir, ontembaar is de klaproos.
Een schat wordt verborgen in de zaaddoos, waarvan de toegang bewaakt wordt door harige stampers als spinnenpoten.
Hades god van de onderwereld! Jij moet het geweest zijn die de klaproos schiep. Met je vuil grijs zaad. Jij roofde Persephone en sleepte haar mee naar de krochten van jouw wereld. Ook al verstop jij jouw zaad in de holle doos van de papaver, Persephone brengt met jouw kiemen de aarde in de lente opnieuw tot bloei. Hoe toepasselijk dat het maanzaad heet. Maanzaad, onschuldig ogend, een lekker spikkeltje op een bolletje.
Hades, jij levert met je kiemen de basis voor opium, heroïne, en morfine. Hoe edelmoedig van je dat je leven en dood in één doosje stopt en dat je het aan de mens overlaat, of hij kiest voor goed of kwaad.
De klaproos is de eerste die durft te groeien in omgeploegde aarde, daarom vinden we hem op graven, langs akkers en daar waar bommen de aarde omwoelden. Hij is niet voor niets het symbool van de Eerste Wereldoorlog, hij verdooft pijnen en helpt herinneren, omdat hij steeds weer bloeit vanaf 4 mei. Lijkenbloempje genoemd, maar eigenlijk is de klaproos het symbool dat na elke strijd en na elke tragedie de bloedende aarde opnieuw tot bloei kan komen. Ook nu.
Jolien Wilmar