Daan Enderink en Tonnie Verwoerd bij de telefooncel. Foto: Arjen Dieperink
Daan Enderink en Tonnie Verwoerd bij de telefooncel. Foto: Arjen Dieperink

Een telefooncel met iedere keer iets nieuws

Facebook vestigt de aandacht op Harfsense boerderij

Door Arjen Dieperink

HARFSEN - Hij staat er al zo'n drie jaar maar trok kortgeleden ineens extra aandacht: de telefooncel op het erf van een boerderij aan de Bielderweg in Harfsen. Dat kwam allemaal door een foto op de Facebookpagina Lochem.

Op de foto was in de cel een tafeltje te zien met daarop een grote geglazuurde pot met een deksel. De tekst die de fotografe bij de foto plaatste was, 'Mocht je mobieltje bijna leeg zijn.....ik zag een telefooncel tijdens onze fietstocht in onze gemeente.' Trudie Nieuwenhuis vroeg zich vervolgens op Facebook af of het soms een urn zou zijn. De pagina kreeg een vijftigtal reacties, onder meer van Eduard Rozenveld die schreef: 'ter nagedachtenis aan een telefoniste...".

Onderzoek
Tijd om op onderzoek te gaan. Het is rustig aan de Bielderweg. In de telefooncel brandt een lamp. Op het tafeltje staat nog steeds de geglazuurde pot. Bellen kan er niet meer: de telefooninstallatie ontbreekt. Op het erf van de boerderij waar de cel staat slaat de hond aan en het geblaf zorgt ervoor dat Daan Enderink aan komt lopen. Op de vraag wie er meer weet over de telefooncel zegt hij: "Dat moet je Tonnie maar vragen, hij komt eraan".

Kerstboom
Tonnie Verwoerd kijkt lachend naar de telefooncel na de vraag of het een urn was ter nagedachtenis van een telefoniste. "Nee hoor, ik vind dit gewoon een mooie pot en daarom zet ik hem hier neer. Tijdens de kerst heb ik er een kerstboom in staan. Zo verander ik iedere keer het onderwerp zodat er altijd iets in staat om over te praten".

"Dit vind ik leuk om te doen. Ik was al een tijd op zoek naar een telefooncel. Ik zag ze in Engeland voor grote bedragen te koop staan maar dat was mij het niet waard. Toen deze cel in de buurt te koop stond heb ik hem gekocht." De deur van de telefooncel is normaal op slot maar Tonnie heeft de sleutel en maakt hem even open. "Ik heb nog de telefoon die er origineel er in hoort te hangen, misschien plaats ik die nog wel een keer terug. Maar ook zo is er al veel belangstelling voor de telefooncel."
Dan gaat er een telefoon: zijn mobieltje. Daan en Tonnie worden weer verwacht op de boerderij, het werk kan niet meer wachten.