Brief naar Enschede
Nederland heeft de twijfelachtige eer het eerste land ter wereld te zijn waar we geen postkantoor meer hebben. De afgelopen decennia zijn alle goed opgeleide en bedreven postbeambten de kantoren uitgejaagd en is de serviceverlening overgenomen door de meest uiteenlopende winkels onder namen als postagentschap of postpakketpunt. Van boekhandel via supermarkt naar breiwinkel, winkeliers doen de postzaken er tegenwoordig gewoon even bij. En in al die jaren is de vakkennis verminderd, de omzet gedaald en het loon van de topvrouw gestegen. Ik vind het een bijzondere combinatie.
En Frank uit Zutphen is ook niet blij met al die rare postfratsen. Hij wil belangrijke papieren versturen naar een adres in Enschede en meldt zich bij het postagentschap in de wijk. “Doe maar track en trace zodat ik kan zien dat de enveloppe ook daadwerkelijk wordt bezorgd.’ Tot zover geen probleem. Maar dan meldt het systeem zich: ‘de postcode is niet juist, de brief kan niet worden verzonden’. Dat is vreemd, de afgelopen 13 jaar was deze postcode altijd goed. Hij krijgt echter een andere postcode mee, schrijft thuis een nieuwe enveloppe en levert deze weer in bij de postbalie. Na betaling van € 4,50 kan hij, via track en trace, thuis alles volgen. De volgende dag ziet hij op z’n computer dat de brief keurig is afgeleverd. Frank blij.
Maar vijf dagen later is de stemming geheel anders. Plotseling ligt dezelfde brief bij hem thuis in de brievenbus voorzien van een kaartje met ‘onbestelbaar’. Toch wel bijzonder, de brief was toch al lang bezorgd? Het juiste adres staat keurig op de enveloppe en is ook nog eens te lezen op de opgeplakte sticker van tante pos. En hoe komt die brandvlek eigenlijk op de enveloppe?
Het postagentschap vindt het een vervelende zaak als Frank de enveloppe opnieuw afgeeft en verstrekt -desgevraagd- het nummer van de PostNL-klachtenlijn. Daar heeft echter het bezuinigingsvirus toegeslagen. Na 20 minuten krijgt hij iemand aan de lijn die niets kan vertellen wat Frank al weet. Nou ja, één ding dan: sinds 4 september worden klachten over brieven of kleine pakjes verzonden via track en trace niet meer in behandeling genomen. Voor het gemak zijn klanten en agentschappen hierover niet geïnformeerd. En als u hierover een klacht wilt indienen kan dat alleen per post, met een postzegel natuurlijk. Tante pos wil wel iets aan de eigen klachten verdienen.
De uitsmijter komt drie dagen later. ’s Middags om 12 uur rolt de track en trace-brief wederom keurig in de brievenbus in Zutphen. Voor € 4,50 is de brief twee keer via Zwolle naar Enschede gereisd en weer retour. Frank werd er eerst een beetje moedeloos van, laat hij mij weten, maar gelukkig gaat het inmiddels weer beter.