Jonge helden tussen ham en hagelslag
Voor Fabiënne en Nikki waren supermarkt- regels 'wel ff schakelen'
Door Eric Klop
ZUTPHEN – Supermarkten beleven aparte, zo niet ridicule tijden. De coronacrisis hakt er op allerlei fronten stevig in, zowel voor de klanten als voor managers en hun vaak jonge medewerkers. De 22-jarige Fabiënne van Druten uit Zutphen en haar twee jaar jongere stadsgenote Nikki Voskamp hebben voldoende ervaring om de hectiek in de winkels het hoofd te bieden. Maar dat valt niet altijd mee.
Fabiënne werkt sinds 2016 in haar woonplaats bij Spar City. Naast haar baan volgt zij een dag per week op het ROC Aventus de opleiding Retailmanagement, waar zij in september jongstleden mee begon. Ze houdt van haar job. "Leuk werk, achter de kassa of vakkenvullen. Alles wat in een supermarkt nodig is. De laatste tijd doe ik ook vaak de versafdeling. Zorg voor belegde broodjes met een bekertje koffie of een fris flesjes sap en verwarm de croissants en allerlei bladerdeegsnacks zoals saucijsjes. Dat ging allemaal z'n gangetje. Tot maart, toen de eerste maatregelen van kracht werden."
Zelf is ze er inmiddels laconiek onder. Regelmatig handen wassen moest altijd al. Nu echter veel vaker. "Maar bovendien steeds desinfecteren", vertelt Fabiënne. "En afstand bewaren. Zowel van de klanten als van mijn collega's. Toen kwam Rutte met nóg meer regels. Mensen die wat lekkers bij de versafdeling kopen mogen dit niet meer ter plekke nuttigen. Dat valt immers onder horeca. Daarnaast is er nu sprake van een streng deurbeleid. Er mogen maar zestien mensen tegelijk binnen zijn. Dat regelen we met het uitreiken van een verplicht mandjes, gedesinfecteerd en al. Als de mandjes op zijn moet de klant buiten wachten. Totdat er weer één beschikbaar is. Dat werkt hartstikke goed. Ook het kassabeleid is zo veilig mogelijk. Er staan schermen, we vragen de klanten om te pinnen en handcontact is in principe taboe."
"Ja, het is allemaal nogal wat", vindt de Zutphense supermarktmedewerkster. "In het begin vond ik het bijna op een gevangenis lijken. Het beleid was van de ene op de andere dag veranderd. We waren daar niet op voorbereid. Inmiddels ben ik er wel aan gewend. Met de collega's komen we er wel doorheen. Je moet het samen doen. Het is niet anders. Maar ik hoop dat het snel voorbij is. Ik denk dat dit ook voor onze klanten geldt. Zij winkelen toch niet zoals ze gewend zijn. Die maatregelen zijn er echter niet voor niets. Niettemin zijn er soms mensen die geen mandje in ontvangst willen nemen. Omdat ze maar één boodschap nodig hebben. Dan leg je dat vriendelijk uit en snappen ze het. Net als het bewaren van anderhalve meter afstand. Boze klanten die al die regels maar niks vinden of zich er niets van aan willen trekken? Valt erg mee. Onaangepast gedrag hou je toch. Ook in de normale situatie."
Schakelen
Nikki Voskamp is sinds oktober 2016 in dienst van Spar City. Begonnen in de Zutphense vestiging werkt ze nu fulltime in de winkel te Deventer die eveneens eigendom is van supermarktmanager Martijn ten Berge. "Leek me een mooie uitdaging, waar ik geen spijt van heb gekregen. Ik ben vooral actief op de versafdeling. Bak broodjes af, smeer ze en zorg dat de vitrine er altijd spic en span uitziet. Leuk en er is altijd veel te doen. De maatregelen die we opeens moesten invoeren betekenden wel ff schakelen. Een maximaal aantal klanten in de winkel, voldoende afstand bewaren, extra hygiënisch werken en meer van dat soort regels. Dit brengt een andere manier van werken met zich mee. Je kunt niet zomaar even met de klant meelopen. Niet helpen zoals je dat gewend bent. Best vervelend. Ik mis het heel erg. Contact met de klanten is juist het leuke van dit werk. Vooral met de vaste."
Net als haar collega Fabiënne in Zutphen heeft ook Nikki soms te maken met consumenten die het nut van de maatregelen niet helemaal begrijpen. "Je gaat daar zo vriendelijk mogelijk mee om. De reacties zijn dan meestal wel aardig. Ook voor de klant was het wennen. Gelukkig gaat het steeds beter. Hoewel er toch nog mensen zijn die het conflict niet uit de weg gaan. Moeilijk doen omdat ze voor één boodschap een winkelmandje mee naar binnen moeten nemen. Zelfs voor een pakje sigaretten. Zo was er de mevrouw die echt in paniek raakte omdat ze niet wist of de mandjes wel schoon waren. Gelukkig was ze snel te overtuigen. Maar pas geleden nog was er een meneer die we het wel tig keer moesten uitleggen. Hij ging echt de discussie aan. Was ook bang dat hij door het dragen van een mandjes besmet zou raken. Terwijl we die zelf na gebruik steeds grondig reinigen en de klant dat ook nog eens kan doen. Mensen moeten accepteren dat we dit deurbeleid, maar ook de andere regels, niet voor onze eigen lol hebben ingevoerd. Ze haken in op maatregelen van de regering. Ik sta daar helemaal achter. Als we ons er niet aan houden krijgen we een hoge boete. Dat is echter niet het belangrijkste. De gezondheid staat bovenaan, zowel voor de klant als voor het personeel."
Fabiënne van Druten en Nikki Voskamp zijn twee van de vele, meestal jonge mensen die in tijden van crisis de supermarktbranche draaiende helpen houden. Ze vinden het werken in hun winkel normaal gesproken hartstikke leuk en gezellig. "Nu is het echter iets minder", zijn ze het met elkaar eens. "Maar we leren er als medewerker ook wel van. Dat je het als personeel samen moet doen. Met z'n allen de schouders eronder zetten. En de klant blijft koning, zelfs als ie een beetje boos is. Uiteindelijk komt het echt wel goed. Jammer alleen dat we niet alles zelf in de hand hebben. Laat iederéén daarom begrip hebben voor de regels die de winkels nu moeten hanteren en die vooral in acht nemen. Alle beetjes helpen!"
