Leegstand
Opschrijfboekjes met vrolijke kaften, pennen die je uit mag proberen en een duizelingwekkende hoeveelheid papier in alle kleuren van de regenboog. Sinds kort kom ik graag bij Aquarius Repro aan de Nieuwstad om te printen en vaak weer te vertrekken met iets wat ik niet nodig heb, zoals een paarse etui. Ik hou ervan. De geur van papier, het geluid van de ratelende kopieerapparaten en het praatje met de eigenaresse.
Met steeds meer 'spooketalages' in de stad dringt tevens het belang ervan zich aan me op. Het belang van kunnen snuffelen, spullen aanraken en menselijk contact. Tegenwoordig heet dit binnen de detailhandel een klantervaring of beleving of op zijn Engels een instore customer experience, iets wat vroeger dus doodgewoon was. Zelfs bij het passen van een spijkerbroek krijg ik koffie of de zoveelste stempelkaart aangeboden door overvriendelijk personeel, alles om mij maar binnenboord te houden. Ik snap het wel, in Apeldoorn schijnt een heel winkelcentrum leeg te staan op vier winkels na. Zo ver is het bij ons gelukkig nog niet.
Het vertrek van Intertoys vond ik desalniettemin wel een klap - want hoe moest dat nou rond Sinterklaas als kinderwensen niet meer aangekruist konden worden in de jaarlijkse folder en vol verlangen gekeken kon worden naar de uitgestalde waar? Weg ritueel. Iets waar die bolle internetgigant en veroorzaker van al dit leed, handig op inspeelde door een eigen glossy bij de supermarkt te leggen die ook gretig aftrek vond bij mijn kinderen maar iets in de hand werkte waar ik juist van af wilde aangezien ik nu alsnog gedwongen werd dáár te winkelen.
Ik heb dat niet gedaan. In het kader van 'verbeter de wereld begin bij jezelf', kocht ik mijn cadeautjes bij die mevrouw in de Laarstraat die daar, heel dapper, een speelgoedwinkel startte. Want dapper, dat zijn ze. Net als die dame op de Nieuwstad, die onlangs een 'van alles wat' winkeltje opende met boeken, vintage en kleding. Een winkel waarvan ik dacht dat het een 'pop-up store' was. Nog zo'n verschijnsel, creatief ingegeven door de leegstand. 'Nee hoor', ik huur gewoon, zei ze enigszins beledigd. 'Permanent. En ik probeer hier een boterham mee te verdienen'. Bij deze mijn excuses. U ziet mij zeker terug.
Mirjam van Biemen