'Ik vind het belangrijk om verbonden te zijn met mijn stad, mijn omgeving'
ZUTPHEN - Na zeven jaar voorzitterschap van Stichting Ambachtstad Zutphen draagt Judith Blekman deze functie over aan een ander. Dat is de aanleiding die de redactie van deze krant aangrijpt om Judith op de pagina Vrouw aan u voor te stellen. Judith heeft namelijk zoveel voor onze stad gedaan, dat we het leuk vinden om met haar herinneringen op te diepen. En te achterhalen wie deze vrouw is, die steeds weer bereid is zich voor onze stad in te zetten.
Door Jolien Wilmar
"In 1978 ben ik in Zutphen komen wonen. Begin jaren 80 heb ik me aangesloten als medeorganisator bij het Kultureel Initiatief Zutphen (KIZ), waarin we onder andere een driedaags festival, met dans, theater, film en muziek organiseerden. Met een nieuw bestuur is het prille initiatief uitgegroeid tot wat nu het filmtheater Luxor is geworden.
Buiten de deur
In de jaren '80 werkte ik als coördinator 'aids en drugsgebruik' voor de regio Zuid en Oost Gelderland. Samen met de vijf GGD-en in die regio ontwikkelden we programma's die aids moesten voorkomen bij de risicogroepen: verslaafden en prostituees.
Tijdens de vijftien jaar dat ik als programmahoofd bij het Trimbos instituut (kennisinstituut voor mentale gezondheid en verslaving) werkte, was ik naast de wetenschappelijke output ook verantwoordelijk voor de financiën om interventies kunnen ontwikkelen, uitvoeren en testen. We maakten programma's op het gebied van commen mental disorders, dat wil zeggen; bijtijds hulp bieden aan mensen met depressieve- of angstklachten. Bijvoorbeeld het ontwerpen van een vragenlijst voor huisartsen om vage symptomen te herkennen en dan door te vragen bij vermoeden van dergelijke psychische klachten. Het onderzoeken van groepsinterventies voor kinderen van ouders met een psychische stoornis- en of verslaafde ouders. Het is belangrijk om de werkzaamheid van interventies te evalueren en te onderzoeken. Voor het hele project was veel geld nodig. Het geld moest uit verschillende bronnen komen: gemeentes, zorgverzekeraars, provincies, verschillende ministeries en onderzoeksfondsen. De kennis over het binnenhalen van financiële middelen heb ik goed kunnen gebruiken bij het vrijwilligerswerk voor Zutphen.
Binnen de stadsmuren
Het samenbrengen van mensen en het verbinden van partijen vind ik leuk. Het is voor bepaalde subsidies zelfs een vereiste dat het project samenwerking bevordert. Met het festival Ambacht 21 is dat zeker gelukt. Het oorspronkelijke plan was niet om een festival te organiseren, maar een magazine te maken over alle ambachten die in Zutphen beoefend worden, want dat zijn er nogal wat. De initiatiefnemers kwamen daarvoor met mijn man praten, want die is vioolbouwer, maar Theo zei: 'Vraag mijn vrouw maar, want ik houd niet zo van vergaderen.' Zo kwamen de initiatiefnemers bij mij terecht.
Het eerste festival, in 2015, liep over alle markten, de IJsselkade en de Mars. Het was groots opgezet, met veel deelnemers en veel bedrijven die hun locatie ter beschikking stelden. Ondertussen is het een stichting geworden, Stichting Zutphen Ambachtstad die zich tot doel stelt om handwerk gerelateerde vakken, onder de aandacht te brengen bij jong een oud. Het is voor een maatschappij belangrijk dat we leven tussen dingen die met zorg gemaakt zijn en ook gerepareerd kunnen worden. Sinds vorig jaar vallen Ambacht 21 en de Open Monumentendag samen. Dat is een goede kruisbestuiving, want al onze monumenten hebben ambachtslieden nodig om ze te kunnen onderhouden, van restauratie-aannemer tot glas in lood zetters. Deze technisch vaardige mensen houden onze omgeving mooi.
De
hedendaagse
techniek
wordt
veelvuldig
toegepast
in de oude
ambachten
Er wordt nog teveel in het onderwijs en de opvoeding gestuurd op 'kantoor beroepen,' men weet maar mondjesmaat hoe interessant de ambachtsvakken zijn waarbij je hoofd, hart en handen moet gebruiken. Stichting Zutphen Ambachtstad werkt nauw samen met het Educatiepunt Zutphen, Muzehof, Platform Techniek Zutphen en Pauw Coaching vanwaaruit de Play-Learn-Do-dagen met scholen georganiseerd worden. Kinderen leren welke technische vaardigheden er bij de productie van onze spullen komen kijken.
Het leuke van het festival is, dat het drie generaties aanspreekt en daardoor veel gespreksstof voor thuis oplevert. We kennen toch allemaal het antwoord op de vraag: "Wat heb je gedaan op school?"
"Oh, gewoon."
Het festival levert gedeelde ervaringen.
In de tijd dat ik 60 á 70 uur per week werkte, heb ik me aangesloten bij Lionsclub Katttenhaven. Ik wilde toch verbonden blijven met mijn stad. Via de Lions ben ik betrokken geraakt bij het organiseren van het Groot Zutphens Dictee.
Toen ik 60 jaar werd heb ik ontslag genomen bij het Trimbos instituut. Ik heb altijd de droom gehad nog eens werk te doen waar mijn eigen inzet ook direct mijn eigen inkomsten zouden generen, heel direct van actie naar klant. Ik ben op de begane grond van ons huis een winkel begonnen, met muziek gerelateerde artikelen. Ik dacht het rustiger aan te doen, maar een winkel is hard werken.
Wij wonen in de Laarstraat, een straat met veel ondernemers. Ook dichtbij is het mogelijk om verbinding te onderhouden. Daarom organiseren we jaarlijks een straatbarbecue voor alle ondernemers en bewoners. Nieuwe ondernemers worden welkom geheten met bloemen of een cadeautje. Elkaar kennen en helpen, maakt het leven in een stad prettig.
Ik ben erg blij dat er een nieuwe opvolging is gevonden voor het bestuur van Stichting Zutphen Ambachtstad, want het is tegenwoordig moeilijk om mensen te porren die bestuurswerk willen doen. Daarom word ik alweer voor verschillende functies benaderd, maar ik wil mij eerst eens een tijdje bezinnen."
Toen ik Judith benaderde voor dit interview reageerde ze terughoudend, het was niet haar wens om haar verhaal te vertellen, maar ik ben blij dat ze toestemde, zodat ik deze hartelijke vrouw ook heb mogen leren kennen en u daarmee ook.