Back to basic
Het beloofde zo'n mooi, nieuw, fris jaar te worden. Een overzichtelijk rond getal en een geheel lege gemeentelijke schatkist waar een prachtig thema uit te destilleren viel. Wat blijft er over als je teruggaat naar de basis? Als je alle decorum laat varen en enkel dat behoudt wat ècht belangrijk is?
Dan trek je een dikke wollen trui over je ongekamde haren, knoopt stevige schoenen dicht en gaat naar buiten. Niet zomaar de straat op, maar echt de natuur in. Daar waar de wind je zorgen meeneemt, waar een buitje je gedachten verfrist, maar liever nog zou het een kraakheldere dag worden, die blauwe maandag in het nieuwe jaar. Zo stelden we ons dat voor.
De laatste zonnestralen van de dag zouden schuin over het land van de Kaardebol vallen. Een verdwaalde regendruppel op een blad zou flonkerend zijn volledige kleurengamma prijsgeven. In de roze schemering knetteren houtvuren. Je telefoon brandt in je zak, een foto van deze serene reis naar binnen met een filtertje eroverheen zou het erg goed doen op Instagram, maar je toont zelfbeheersing. Ergens in je schuilt het besef dat Back to basic draait om het werkelijke contact van mens tot mens en dat de virtuele wereld het zonder jou zal moeten stellen.
Zo ruw en ongepolijst de natuur in gaan en authentiek contact maken met elkaar, dat maakt een mens wel dorstig. Gelukkig zou de champagne in hoge glazen bubbelen en cava zou er ook wel zijn voor de liefhebber. Zìj zou daar staan, geheel naturel met gloeiende wangen van het vuur. Misschien zou ik met haar in gesprek raken over filosofische thema's: Wie zijn wij als mens zonder opsmuk? Kan men een netwerkbijeenkomst aanwenden om en masse tot de kern te komen? Mogen daarvoor kosten noch moeite gespaard?
Zo ver zal het niet komen. Het volk kwam in opstand, burgers protesteerden tegen het prijskaartje dat aan deze mooie plannen hing, een prijskaartje met vier nullen. Snappen ze dan niet dat deelnemen aan een stilteretraite of een zweethut ook altijd aardig in de papieren loopt?
Nu moet het gewoon in die oude markthal. Daar zal ze ook zijn, maar zonder houtvuur en sterrenhemel komen we niet aan aan diepzinnig gesprek toe, vrees ik.
Buiten boven de straten glinsteren elektrische lichtjes en mocht men het per ongeluk even vergeten, staat daar met letters geschreven dat de binnenstad van Zutphen òòk heel sfeervol is.