Vier kindernamen op het monument
WINTERSWIJK - Op 31 maart wordt het monument onthuld waarop de namen terug te vinden zijn van 96 Winterswijkse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. In Achterhoek Nieuws de verhalen van deze slachtoffers. Deze week: Vier kindernamen op het monument.
Gerrit Lammers, 10 jaar
Gerritje Lammers woonde in de Iepenstraat. Op vrijdag 16 februari 1945, rond 13.15 uur, werden door twee Amerikaanse bommenwerpers veel bommen afgeworpen. De bombardementen waren vooral gericht op het spoorwegennet, om zodoende de terugtrekking van het Duitse vervoer te dwarsbomen. Op de Oostervoort kwamen diverse splinterbommen terecht. Gerritje was met zijn moeder onderweg om melk te halen bij een boer richting Waliënseweg. Hij werd samen met een ander jongetje van 12 jaar, dat als evacuee in Winterswijk verbleef dodelijk getroffen. Marinus Ligtenbarg, de verloofde van Gerrit's zus Anneke, heeft voor de familie de identificatie gedaan en aan het rood-wit geblokte jasje was te zien dat het Gerritje betrof. Voor de familie Lammers hield het leed echter hierbij niet op. Twee weken later werd Marinus Ligtenbarg (24), welke tevens actief was in het verzet, zelf getroffen bij een bombardement, zodat het aanstaande einde van de oorlog, wel heel triest afliep.
Henk Oortgiesen, 9 jaar
Zaterdag 24 februari 1945 was een zwarte dag voor de gemeente. 's Avonds om ongeveer kwart voor tien werden boven het dorp acht brisantbommen afgeworpen, waarschijnlijk bedoeld voor het Stationsemplacement. Deze bommen misten echter hun doel, hetgeen treurige gevolgen had. Drie bommen kwamen terecht op de percelen Keizerstraat 2 en 4, die geheel werden vernield. De bewoners, die zich in den kelder bevonden, werden door het vallend gesteente bedolven, en volkomen geïsoleerd. 's Nachts, ongeveer 1 uur, lukte het het personeel van den opruimings- en herstellingsdienst, na koortsachtig werken, de kelder vrij te maken. Daaronder werd ook het lichaampje gevonden van Henk Oortgiesen
Grada Schigt, 2 jaar
Grada was het buurmeisje van Henk oortgiesen en nog maar twee jaar. Ook het huis van Grada Schigt werd die avond van zaterdag 24 februari 1945 getroffen door de bom. Het kleine meisje zal nog niet eens hebben geweten hoe de wereld in elkaar zat, maar ook voor haar kwam er die dag een einde aan haar leven.
Annie van Rijssen, 10 jaar
Woensdag 21 maart 1945, de bevrijding is bijna daar, nog 10 dagen. Het is een zonnige dag in Kotten. Het is al wat later in de middag als Annie van Rijssen nog even naar bakker ten Pas gaat voor een brood. Op de terugweg hoort ze het geronk van vliegtuigen en vervolgens een knal. Het leek erop dat het feestgebouw getroffen had moeten worden die middag. Jan Bennink sprong snel op de fiets om te kijken hoe het afgelopen is. Tegenover het feestgebouw op de grintweg ligt Annie van Rijssen. Ze was dodelijk getroffen door een bomscherf. Aannemer Schreurs heeft het lichaampje van Annie op een ladder gelegd en weer terug gebracht naar haar ouders Hendrik en Antje van Rijssen en haar broertje. Annie mocht slechts 10 jaar worden.
Bennie te Kulve, 11 jaar
Op 29 november 1944, 's middags rond half een, werden door een formatie overvliegende bommenwerpers een viertal brisantbommen afgeworpen, waarvan er een terecht kwam voor de boerderij van J.A. Beskers, Woold K 53 I. Door het opgeworpen zand werden drie schoolgaande kinderen bedolven. Onmiddellijk werd door de omwonenden met de reddingspoging gestart. Een van de kinderen, Bernard te Kulve, 11 jaar oud, werd levenloos onder het zand uitgehaald. Een inmiddels verschenen arts van den Gemeentelijke dienst constateerde dood door verstikking. De overige kinderen liepen geen letsel op.
Ook de namen en leeftijden van deze kinderen zijn straks terug te vinden op het monument Wie een bijdrage wil leveren doen voor het monument, kan donderen aan Stichting Monument 2020, NL 28INGB 0009407352 t.n.v. Stichting Monument 2020. 'Opdat zij niet vergeten worden'.
