Luidruchtige kraaien en eksters
Ieder voorjaar verschijnen er in de kranten berichten van mensen die overlast hebben van kraaien en eksters. Die vliegende boombewoners laten vroeg in de ochtend -vaak al vanaf een uur of vijf- op luidruchtige toon weten dat de nieuwe dag is begonnen. Of ze zitten in de bomen boven de parkeerplaats hun uitwerpselen vakkundig op de onderstaande auto's te droppen. Daar worden niet veel mensen vrolijk van, maar sinds een paar jaar heb ik een doeltreffende oplossing.
De voorbereiding van de operatie 'schone tuin' begint bij mij altijd al in de decembermaand. Dan rollen de folders van het vuurwerk in de bus. En niet een paar folders, dit jaar zelfs tientallen. En ik speur slechts naar één stukje vuurwerk, de 'Romeinse Kaarsen'. Dat zijn smalle kokers van zo'n 30 cm lengte. Als je ze aansteekt komen daar een stuk of tien lichtkogels uit. Voor een paar euro koop ik tientallen van deze kokers die vervolgens in een lade verdwijnen. De 'Romeinse Kaarsen' en ik wachten op het voorjaar.
Achter in de tuin van ons huis staan een paar grote bomen. Daar is de familie Bombeld zeer gelukkig mee. Ze zorgen ervoor dat we op hele warme dagen heerlijk in natuurlijke schaduw kunnen zitten. Maar ieder vroeg voorjaar dreigt er gevaar. Altijd zijn er wel eksters of kraaien die uitgerekend deze bomen uitkiezen om er een nest in te maken. En op luidruchtige buren zitten wij niet te wachten. En al helemaal niet als er een kip met een aantal kleine kuikentjes door onze tuin marcheert. Die lawaaierige rovers zien we liever gaan dan komen.
Dan komt het voorjaar met enthousiaste kraaien en eksters. En als ze de eerste takjes richting de boomtoppen verslepen kom ik in actie. Het liefst in de avond als het al een beetje donker begint te worden. Ik steek zo'n 'Romeinse Kaars' aan, houd hem gewoon in de hand en richt op de bomen. En flinke lichtkogel vliegt door de takken en zonder ook maar enig geluid zijn die poepende herrieschoppers, met figuurlijk de staart tussen de benen, direct vertrokken. Voor de lol schiet ik er de laatste lichtkogels achteraan. En als ik twijfel over hun terugkomst, herhaal ik die actie een kwartiertje later nog een keer. Ik kan natuurlijk ook luidruchtig met een paar deksels van pannen klapperen, maar dat vinden de buren vast niet leuk.
Inmiddels weet ik wel dat die vogels niet graag een nest bouwen in een onrustige omgeving. En daarom zorg ik voor onrust. Net zo lang tot ze besluiten het maar in een andere omgeving met een nieuw nest te proberen. Kraaien en eksters vind ik mooie beesten, maar niet in onze achtertuin.